________________
ખાચર શ્રીફ દ
પામ્યા
આ વાત સાંભળતાં કદક પરિવ્રાજક એધ અને ભગવાન પાસે વળીએ કહેલ ધર્મની દીક્ષા માગવા લાગ્યા. ત્યાર પછી ભગવાને તેને તથા ભેગી થયેલી મેટી સભાને ધર્મો કહ્યો. તેથી હર્ષિત થઈ સ્કંદક ઊભા થઈને તથા ભગવાનને ત્રણ વાર પ્રદક્ષિણા કરીને મેલ્યે, હું ભગવન! નિગ્રંથના પ્રવચનમાં હું શ્રધા રાખું છું, પ્રીતિ રાખું છું, તથા તે મને રુચે છે. તેનેા હું સ્વીકાર કરું છું. કે ભગવન્! તે સત્ય છે, સદેહ વિનાનું છે, ઇષ્ટ છે, અને પ્રતીષ્ટ છે. આમ કહી, ભગવાનને વંદન કરી, તે ઈશાન ખુણામાં ગયા, અને ત્યાં પોતાના ત્રિદંડ વગેરે ઉપકરણા એકાંત જગાએ છેાડી આવ્યા; પછી ભગવાન પાસે આવી તેમને ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરી તે મેલ્યા : હે ભગવન્ ! ઘડપણ અને મેાતના દુ:ખથી આ લેાક સળગેલા છે. જેમ કાઈ ગૃહસ્થ પેાતાના સળગતા ઘરમાંથી બહુ મૂલ્યવાળા અને એછા વજનવાળા સામાનને બચાવી લે છે, કારણ કે તે થાડે! સામાન પણ તેને આગળપાછળ હિતરૂપ, સુખરૂપ, કુશળરૂપ અને છેવટે કલ્યાણરૂપ થાય છે, તેમ ભારે। આત્મા પણ એક જાતનાં બહુમૂલ્ય સામાનરૂપ છે; તે ઇષ્ટ છે, કાંત છે, પ્રિય, સુંદર, મનગમતા, સ્થિરતાવાળા, વિશ્વાસપાત્ર, સંમત, અનુમત, બહુમત અને ઘરેણાના કરડિયારૂપ છે. માટે તેને ટાઢતડકા, ભૂખતરસ, ચારવાઘ, કે સ`નિપાતાદિ અનેક રેગે, મહામારીએ, અને પિષહે। તથા ઉપસગેગે૧ નુકસાન કરે, ત્યાર પહેલાં તેને તે બધામાંથી બચાવી લઉં,
.. વિો.
१२
Jain Education International 2010_05 For Private & Personal Use Only
૧૭૭
www.jainelibrary.org
