________________
૧૧૮
શ્રીભગવતી-સાત
હે ગૌતમ! સંવેગ–મેક્ષનો અભિલાષ, નિર્વેદ – સંસારથી વિરક્તતા, ગુરુઓની અને સાધમિકેની સેવા, (ગુરુ સમક્ષ કબૂલાત રૂ૫) પાપની આલોચના, પિતાની જાતે દોષની નિંદા, પરસમક્ષ પિતાના દોષ પ્રગટ કરવારૂપ ગë, ક્ષમાપના, ઉપશાંતતા, શાસ્ત્રાભ્યાસ, હાસ્યાદિ ભાવને વિષે અપ્રતિબદ્ધતા, પાપસ્થાનોથી નિવૃત્ત થવું, સ્ત્રીઆદિના સંસર્ગથી હિત ઉતારાનો અને આસનનો ઉપયોગ, શ્રોત્રેન્દ્રિય વગેરેનો સંવર (સંરક્ષણ), વેગ (મન-વાણી-કાયાની પ્રવૃત્તિ)ને ત્યાગ, શરીરમાં આસક્તિને ત્યાગ, કપાયેનો ત્યાગ, મંડળીમાં બેસી ભોજન કરવાને (સંભોગનો) ત્યાગ, અધિક વસ્ત્રાદિને ત્યાગ, ક્ષમા, વિરાગતા, ભાવસત્ય (અંતરની સચ્ચાઈ),
સત્ય (મન-વાણ-કાયાની સચ્ચાઈ), કરણસત્ય (આચારની સચ્ચાઈ), મનનું સંગાપન, વચનનું સંગે પન કાયને સંગાપન, કૅધ, માન, માયા, લોભ, રાગ, દ્વેષ, ફ્લેશ ( કલહ), અભ્યાખ્યાન (ખોટા આરોપ), પશુન્ય (ચુગલી), રતિ–અરતિ (આનંદથી મત્ત થવું અને શોકથી ખિન્ન થવું), પરનિંદા, ભાયા–મૃષાવાદ (કપટપૂર્વક અસત્ય ભાષણ), અને મિથ્યાદર્શનશલ્ય (એટલે કુદેવ, કુગુરુ, અને કુધર્મને સાચા માની સેવવા) એટલાને ત્યાગ, જ્ઞાનસંપન્નતા, દર્શનસંપન્નતા, ચારિત્રસંપન્નતા, સુધાદિ વેદનાની સહનશીલતા, અને મારણાંતિક કષ્ટમાં સહનશીલતા, એ બધાં પદેનું અંતિમ ફળ મેક્ષ છે.
. ગૌતમ—હે ભગવન! તે એમ જ છે; હે ભગવન! તે એમ જ છે.
– શતક ૧૭, ઉદ્દે ૩ ૧. પ્રતિલેખના વગેરે વિધિપૂર્વક કરવાં તે.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
