________________
પ્રાચીન સજ્ઝાય મહેાદધિ ભાગ-૨
www.
ઉંબરે આવી શુ ઉભા છે, મારૂ' `દિર પાવન કીજે રે; દાસી તુમારી અરજ કરે છે, મુજરા માનીને લીજે રે. દહા॰ ઉઠે હાથ અળગી સંચરજે, પછી જે જાણે તે ધયમય માદલ ને ધીકારી, કુદડીની
કરજે રે; ક્રૂજે રે. દહા
પેરે
ઉદય રત્ન
મનડું
ઈમ પરઠીને રહ્યા ચામાસુ, તેને અમારી વંદના
હૈા,
ઇમ ભાખે રે;
દૃઢ
ઢાલ ૪ થી
મેં જોગ તુમારા જાણ્યા રે, મેલેાને આંટા રે; મન ખટકે કાલા માંહિ રે, પ્રેમના કાટા રે, મેલેાને જોગ હૈાય તે જંગલ સેવે, વાલા ! તેા રહે જોગનુ અમ ઘર આવી ભેગ જાળવશેા, દ્વેગની મુદ્રા ઢમક ઢમક પાય વિછુઆ ઢમકે, વાલા! રૂમઝુમ ઘુઘરી આંઝરડાના ઝમકારામાં, વ્રત સઘળાં ઇમ ભાંજે રે. મેલા
જાણી રે. મેલા
વાજે રે;
ટપટપર્ચે
ન
ન
એક ચામાસુ` ને ચિત્રશાલ, ત્રીજે મેહુલા આંખલડીના ઉલાળામાં, મુનિપણુ પમપ માઇલને ધૌ કારે, થઇ મુખના મરકલડામાં, કહે! કુણ એવા વચન સુણી કાશ્યાના, સ્થૂલિભદ્ર કહે ના ના ના ના હવે નહિ ચૂં, દેખી ઉદય રત્ન કહે તે મુનિવરનાં, હુ તે પ્રેમે પ્રણમુક પાયા રે; મથી જેણે ઉતારી મેલી, ખાર વર્ષની માયા રે. મેલા
બાળા રે;
તારા
ચાળા રે. મેલેા
Jain Education International 2010_05
સામુ
ચેઇ
રાખે રે. દહા
નાટક
પડે
સુણ
For Private & Personal Use Only
આંટા રે.
પ્રાણી રે;
એ;
જીવે રે. મેલેા
હાલ ૫ મી
માંડયા નાટાર ́ભ મહારગ વચ્ચે રે; મેહશ્યું માંડયા વાદ;
જાનની તરસે રે;
ગગન મડળમાં ઇંડા ગાજે, મહેલમાં ચિત્રશાળામાં વીણા વાજે, માર લવે મહાર`ગ વરસે રે૦
માદલ ગુ”જે રે; ગિરિ જે રે;
પિયુ પિયુ પિયુ પિયુ ચાતક બેલે, વાલા ટ્રુડુડુ કૈાયલ ટહુકે રે; ઘુઘરીનાં ઘમકારામાં, તાથઈ તાન ન ચૂકે રે. મહા ઝળહળ કાને ઝલ ઝબુકે; તે તે જલબાળા ને જીવે રે; પાનીએ લાલ મમેાલા જીત્યા, હરિઅ સાલુ અતિ દીપે રે, મહા॰
છંદે રે;
ફદે રે. મેલેા
[ so
www
૫
७
૧
૨
3
૪
મ
૭
૧
૨
३
www.jainelibrary.org
