________________
પ્રાચીન સઝાય મહોદધિ ભાગ-૨ ઘર આંગણું સવી ભાંગીયું, ભીંત પડી જાય મેરે લાલ; પરદેશી પરોણ આવશે, પૂછે ઉત્તર શ્યો અપાય ? મેરે લલિ.
બડ ખડ બોલે ડેકરી. ચોમાસું પજુસણ ઉતર્યા, દસ દસરા દિવાળી જેવે કેણુ વાટ મેરે લાલ ઘર શેભા હવે કીજીએ, ડેકરી ઘડે નવા ઘાટ મેરે લાલ.
બડ ખડ બોલે ડોકરી. વહુને કહે વહેલી ઉઠજે, જાજે ફરવા શહેર મેરે લાલ, છાણ માટીના ટોપલાં, ભરી લાવજે, વહેલી ઘેર મેરે લાલ,
બડ ખડ બેલે કરી. વહુ સાસુને એમ કહે, જીવ અનંતા હોય મેરે લાલ, તે કેમ છાણ માટી લીજીએ બાંધે કર્મ કણ મેરે લાલ,
* વહુ સાસુને એમ કહે. ચિમાસું ઉતર્યા પછી, લિંપણ શુંપણ કરશું કામ, મેરે લાલ;
જીવદયા ને પાળીયે, લીજે પ્રભુજીનું નામ મેરે લાલ. વહુ પૂરવ પૂન્ય કીધાં હશે, પામ્યા મનુષ્ય અવતાર મેરે લાલ તે કેમ એળે ગુમાવીયે? ગુમાવે તે ગમાર મેરે લાલ. વહુ જન્મ મરણને જેહને, માથે ભય હાય મેરે લાલ; પ્રાણ જીવનને જાળવે, હિંસા ન કરે કે ઈ મેરે લાલ. વહ૦ હિંસાથી દુર્ગતિ પામીયે, હિંસા દુઃખની ખાણ મેરે લાલ; દેખી પેખી હિંસા કરે, હિંસા નરકનું ઠામ મેરે. લાલ વહુ પહેલી ઢાળે ભેદ ભાખી, સાસુ વહુને સંવાદ મેરે લાલ; હિસા દૂર નિવાર, મત કર વિખવાદ મેરે લાલ. વહુ
દેહા સાસુએ શીખ સાંભળી, રીસ કરે તેણી વાર; વળતું વહુને શું કહે, તે સુણજે વિસ્તાર.
હાલ-૨ જી. વળતું સાસુજી એમ કહે, આંખે આંસુની ધાર; નિર્લજજ જીભ નથી લાજતી, નહિ ઘરની દરકારજી, -
કીધું કરે નહિં મારૂં. નાક વિનાની નકટી, સામા ગેલ મ બેલ બાર બાટી ખાઈ બંગલે, હાડ પંખીની જેમજી... જીવદયાને પાળતી, લેતી પ્રભુજીનું નામજી; શિખામણ મારી માને નહીં, ઘરનું વિણસાડે કામજી. કીધું.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org