________________
પ્રાચીન સઝાય મહેદધિ ભાગ-૨
વ્રત.
ચારિત્ર પંથ છે હિલે રે, વ્રત છે ખાંડાની ધાર; લઘુવય છે વત્સ તુમ તણી રે, કેમ પાલે પંચાચાર કુમરજી, વ્રતની મ કરો વાત, તું મુજ એક અંગ જાત કુમરજી. એકલ વિહારે વિચરવું રે, રહેવું વન ઉદ્યાન; ભૂમિ સંથારે પોઢવું રે, ઘરવું ધર્મનું ધ્યાન કુમરજી. પાય અડવાણે ચાલવું રે, ફરવું દેશવિદેશ; નીરસ આહાર લેવો સદા રે, પરીસહ કેમ સહીશ કુમરજી. કુમાર કહે માતા પ્રત્યે રે, એ સંસાર અસાર; તન ધન યૌવન કારમું રે, જાતાં ન લાગે વાર માતાજી. અનુ . ૫ માતા કહે આહાદથી રે, વસ પરણે શુભ નાર; યૌવન વય સુખ ભોગવી રે, પછી લેજે સંયમ ભાર. કુમરજી. ૬ માત પિતાએ આગ્રહ કરી છે, પરણાવે આઠે નાર; જલથી કમલ જેમ મિન રહે રે, તેમ રહે જંબુકુમાર કુમરજી. ૭
હાલ ૩ જી આ (સખીરી આવ્યો વસંત અટારડ-દેશી) સનેહી પ્રીતમને કહે કામિનિ, સુણો રે સ્વામી અરદાસ;
સુગુણીજન સાંભળો; સનેહી અમૃત સ્વાદ મુકી કરી, કહા કુણ પીયેરે છાસ, સુગુણ. સનેહી કામ કળા રસ કેળવો, મુકો વ્રતનો રે ધંધ. સુગુણીજન; સનેહી પરણીને શું પરિહર, હાથ મેલ્યાનો રે સબંધ. સુગુણીજન. ૨ સનેહી ચારિત્ર વેલ કુવલ જિહ્યું, તેમાં કિડ્યો રે સંવાદ સુગુણીજન, સનેહી ભેગ સામી પામી કરી, ભોગવે રે ભોગ આહાદ. સુગજન. ૩ સનેહી ભોગ તે રોગ અનાદિન, પીડે રે આતમ અંગ. સુગુણીજનક ‘સનેહી તે રોગને રે શમાવવા, ચારિત્ર છે રે રસાળ સુગુણીજન. સનેહી કિપાક ફળ અતિ ફૂટડા, ભક્ષતાં લાગે રે મિષ્ટ સુગુણીજનક સનેહી વિષ પસરે જબ અંગમાં, ત્યારે હોવે રે અનિષ્ટ સુગુણીજન, સનેહી દીપ ગ્રહી નિજ હાથમાં. કુણ જંપાવે રે કુપ. સુગુણીજનક સનેહી નારી તે વિષની વેલડી, વિષફળ તે વિષય વિરૂપ. સગુણીજન. ૬ સનેહી એહવું જાણીને પરિહરો, સંસારની માયા જાળ. સુગુણીજન સનેહી જે મુઝશું. તુમ સ્નેહ છે, તે વ્રત હત્યા થઈ ઉજમાળ સુગુણીજન. ૭
ઢાલ ૪ થી (નમે નમે બંધક મહામુનિ દેશી ) એહવે પ્રભવો આવી, પાંચસે ચોરની સંગ રે; વિદ્યાએ તાળાં ઉઘાડીયાં, ધન લેવાને ઉમંગ રે;
નમો નમે શ્રી જંબુસ્વામીને. એ આંકણી - ૧
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
