________________
૫૬ ]
પ્રાચીન સક્ઝાય મહેદધિ ભાગ-૨ ઘાલી મંદિર માંહી, તાળું દીધું ત્યાંહી, આ છે લાલ, રાજા આવાસે ગયે. ૨૧ કાઉસ્સગ્ગ પાયે મુનિરાય, જા સર્વ અભિપ્રાય, આ છે લાલ, જૈનધર્મની હાંસી હુવેજી. ૨૨ અવસર આવ્યો કપટ, કરી મુનિ વેષ પલટ, આ છે લાલ, સર્વ ધૂર્તવેતાંબરા જી. ૨૩
દેહા
મુનિવર મનમાં ચિંતવી, જાલા ગુંથી રાય; લઘિ ઈહાં નહિ ફોરવું, ધર્મકી હાની થાય.
ઢાલ-ર-જી લબ્ધિ ફેરવિ મુનિ કયો વિસ્તાર, અગ્નિ લગાઈ તેણી વાર ભભુતી બનાઈ ચોલી અંગ, બન બેઠે બાવાનો ધીંગ. સીંગ છટા બનાઈ મજબુત, બન બેઠો મુનિ અવધુત; સીધુર ટીકી અખિયા લાલ, બીછાઈ બેઠો ચિત્રા શાળ. હાથ કમંડલ પગ પાવડી, સેલી જટા બનાઈ બેવડી; રૂદ્રાક્ષની માળા લોહને કડે, આગળ લઈ બેઠો લાખને ઘડે. મુજ કંદોરો કાષ્ટ લંગોંટ, વળી બનાયા ભુભુતના ગોટ; વિજયા કુંડી ને ત્રીઠંડી, લેહ તણો કીધે ચીપીઓ. વલકર ચીરીને વીંટી છાલ, ઉંઠી બેઠો ચિત્રાકી ખાલ; ધગ ધગ ધુની ધીખાઈ તામ, ચલમ તમાકુ મેલ્યા ઠામ. અડગ હોય જબ માંડ જાપ, અલખ જગાવી બોલ્યો આપ; મુજથી અળગી રહેજે નાર, રખે કાયા હોવે તારી છાર. થર થર ધ્રુજે વેશ્યા નાર, કઠીન એ મુજ લાગ્યો લાર; જે જે હવે નીકળું દહેરા બાર, તો હું આવી નવે અવતાર. રાજા રાણુને બેલી, તારા ગુરૂનો ચરિત્ર જુઓ; વેશ્યા ઘાલી મંદિર માંહી, પ્રત્યક્ષ જઈને જુઓ ત્યાંહી. રાણું કહે રાજા તીણ ઠાય, તારા ગુરૂ હશે મહારાય; મારા ગુરૂની પૂરી પતિત, ધર્મ તણું એ રાખે રીત. રાજાએ ઢઢરે ફેરીઓ, લોક બહુ તિહાં ભેગે થયે; રાજા રાણી હરખ અપાર, જઈ ખેલ્યા દહેરાના બાર. અલખ જગાવી નીકળ્યો બાર, કે જેગી લારે વેશ્યા નાર; રાજાજી બે બાકળે થયે, કઠીને પેઠે ને કઠીન ગ. રાણી રાયને બેલી હસી, તારા ગુરૂની વાત જ ઈસી; ઈસ્યાં ગુરૂ તારા મહારાજ, પનારી શું કરે એ કાજ. રાજાએ મુખ નીચે ઢાલીયો, રાણી સમકિત સન્મુખ કીધે; ધન્ય ધન્ય હો મોટા ઋષિરાય, ધર્મતણું તે રાખી લાજ.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
