________________
૩૪૮]
પ્રાચીન સક્ઝાય મહેદધિ ભાગ-૨ * -: હાલ–૨જી :નો વેષ રચે તે વેળા, વિચરે આદીસર ભેળા; જલ ડે સ્નાન વિશેષ, પગપાવડી ભગવે વેષ. ધરે ત્રિદંડીક લાકડી હાટી, શિર મૂંડણ ને ઘરે ચાટી; વળી છત્ર વિલેપન અંગે, થુલથી વ્રત ધરતો રંગે. સોનાની જનઈ રાખે, સહુને મુનિ મારગ ભાખે; સમે સરણે પૂછે નરેશ, કેઈ આગે હોશે જિનેશ. જિન જપે ભરતને તામ, તુજ પુત્ર મરિચી નામ; વીર નામે થશે જિન છેલા, આ ભરતે વાસુદેવ પહેલા. ચકવતિ વિદેહે થાશે, સુણી આવ્યા ભરત ઉલ્લાસે; મરીચીને પ્રદક્ષિણે દેતા, નમી વદી ને એમ કહેતા. તમે પુન્યાવંત ગવાશે, હરી ચક્રી ચરમ જિન થાશે; નવી વંદુ ત્રિદંડિક વેશ, નમું ભક્તિયે વીર જિનેશ. એમ સ્તવના કરી ઘર જાવે, મરીચી મન હર્ષ ન માવે; હારે ત્રણ પદવીની છાપ, દાદા જિન ચકી બાપ. અમે વાસુદેવ ધુર થઈશું, કુળ ઉત્તમ હારૂં કહીશું; ના કુળ મદશું ભરણે, નીચ ગેત્ર તિહાં બંધાણે. એક દિન તનુ રોગે વ્યાપે, કેઈ સાધુ પાણી ન આપે, ત્યારે વંછે ચેલે એક, તવ મળિયો કપિલ અવિવેક. દેશના સુણી દીક્ષા વાસે, કહે મરિચી લીયો પ્રભુ પાસે રાજપુત્ર કહે તુમ પાસે, લેશું અમે દીક્ષા ઉલ્લાસે. તુમ દરશને ધરમને વહેમ, સુણ ચિંતે મરિચી એમ; મુજ યોગ્ય મત્યે એ ચેલે, મૂળ કડવે કડવો વેલો. મરિચી કહે ધર્મ ઉભયમાં, લીએ દીક્ષા જેવન વયમાં; એણે વચને વો સંસાર, એ ત્રીજો કહ્યો અવતાર. લાખ ચોરાશી પૂરવ આય, પાળી પંચમે સ્વર્ગ સધાય; દશ સાગર જીવિત ત્યાંહી, શુભ વીર સદા સુખદાઈ.
-: ઢાલ ત્રીજી :પાંચમે ભવ કેલ્લાગ સન્નિવેશ, કૌશિક નામે બ્રાહ્મણ વેશ, એંશી લાખ પૂરવ અનુસરી, ત્રિદંડીયાને વેષે મરી. કાળ બહુ ભમીયો સંસાર, ધૃણુ પુરી છ અવતાર બહોતેર લાખ પૂરવને આય, વિપ્ર ઝિંદડીક વેષ ધરાય.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org