________________
૩૪૪]
પ્રાચીન સક્ઝાય મહેદધિ ભાગ-૨ સહસ વર્ષ તિહાં ચારિત્ર પાલી, લહી દીક્ષા આત્મ અજુઆલી;
તપ કરી કાયા બાલી. એક દિન ગાય ધસી સિંગાલી, પડ ભૂમિ ના ભાઈ ભાલી;
તેહશું બલ માગાલી. ગરવે ચઢી વિકરાલી, સિંગધરી આકાશે પાગાલી;
તસ બલ શંકા ટાલી. તિહાં અનશન નિયાણું કીધું, તપ વેંચી બલ માગી લીધું
અધે નિયાણું દીધું. સત્તરમે ભવે શુકે સુરવર, ચવી અવતરીયે જિહાં પિતનપુર
પ્રજાપતિ મૃગાવતી સાર. ચોરાશી લાખ વરસનું આયુ, સાત સુપન સંગાત સુત જાય;
ત્રિપુષ્ટ વાસુદેવ ગાય. ઓગણીશમે ભવે સાતમી નરકે, તેત્રીશ સાગર આયુ અભંગે;
ભગવાયું તેનું સંગે. વીશમે ભવે સિંહ હિંસા કરતે, એકવીશમે ચોથી નરકે ફરતે;
વચ્ચે વચ્ચે ઘણું ભવ ભમતે. બાવીશમેં ભવ સરલ સભાવી, સુખ ભોગવતો જશ ગવરાવી;
પુન્ય શુભમતિ આવી. વીશમે ભવે મુકાપુરી મુખે, ધનંજ્ય ઘારણીની કૃ;
તવ અવતરીએ સુખે. ચક્રવતિની પદવી લીધી, પિટીલાચાર્ય શું મતિ બાંધી
શુભમતી કિરિઆ સાધી. કેડી વરસ દક્ષાને જાણ, લાખ ચોરાશી પૂરવ પ્રમાણ
આઉખું પુરું જાણ. વીશમે ભવે શુકે સુરવર, સુખ ભેગવીઆ સાગર સત્તર,
તિહાંથી ચાવીઓ અમર.
-: ઢાલ-ચેથી :આ ભરતે છત્રિકા પુરી, જિતશત્રુ વિજયા નાર; મેરે લાલ. પચવીશમે ભવે ઉપનો, નંદન નામ ઉદાર. મેરે લાલ.
તીર્થંકર પદ બાંધીયો. લઈ દીક્ષા સુવિચાર મેરે લાલ,વીશસ્થાનક તપ આચર્યું; હુએ તિહાં જય જયકાર મેરે લાલ. તીર્થ
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
