________________
પ્રાચિન સક્ઝાય મહેદધિ ભાગ-૨
[ ૨૫૭ નવિ કા પાસે રે આપે તેહને, તિમ દૃષ્ટાંત જ હોય; સ્ત્રીનાં હાસ્ય કુતૂહલ સાંભળે, ભાંજે વાડ તું જય. સુ૨૪
હાલ ૬ ઠી છે ગુટકની સુણી સુણી રે પ્રાણું રાખે વાડી વિશેષ, પૂરવના કામ ભેગ નવિ સંભારે રે, સંભારે દૂષણ ભાંજે વ્રતની વાડી,
કુયતને રાખી, આતમ નરક ન પાડ. ત્રુટક ? આતમ તારી જિમ, કે બે બાંધવ આવ્યા નગર ઉદ્યાન,
કીડા કરી થાક્યા બે, બેઠા વૃક્ષ હેઠલ સુજાણ, તવ તે થડથી અહિ નિસરી, ડસે પુરૂષને અંગ. બીજે દીઠે પણ નવિ બેલ્યો, ઘેર આવ્યા મનરંગે. એક વરસ ઈમ લે, તે બહુ બંધવ આવે; તે થાનક દેખી હંસની વાત જણાવે, તવ તસ વિષ ચઢીઓ, કાલ કરે તત્કાળ; તિમ નવિ સંભારે પુરુષ કીડા, નવિ સંભારે પૂરવ ક્રીડા, છઠ્ઠી વાડી ઈમ રાખે; સમોસરણ બેસી જિનવીરે, સહુ સાંભળતાં ભાળે, સાતમી વાડ સુણો ભવી પ્રાણી, સરસ આહાર ન લીજે; એ કાયા કુડી પષતા, નિચે નરક પડી જે. રસના વશ કીજે સરસ વસ્તુ ન લીજે; ઇદ્રિ પરવશ થાયે, જિમ કે કુષ્ટિ કહે છે, તસ વદ જ મિલિએ, કહે તું મઘ ન ખાય;
તે તુજ હું ઔષધ કરું, જિમ પઢ થાય, ત્રુટક : પિોઢ થયે તેહના ઔષધથી, વૈદ વચન વિસાચું,
મદ્યપાન કરિયું વળી જે તે, રોગે તસ તનુ ભાયું, તે દુખિયે રસનાને વાહો, તિમ સહી રસના વારે; આહાર લિયે સંજમાને કાજે, પણ બળ રૂપ ન વધારે.
દાળ-૭-મી, હવે આઠમી વાત સાંભળજી, અધિક ન લે રે આહાર; બ્રહ્મચારી સહી ઉઠીચેજી, ઉણું કવલ બે ચાર. સુગુણનર સાંભળજે એક વાત. આંકણી જિમ બે પથી ચાલતાજી, આવ્યા વનહ મઝાર; ભેજન વેલા થઈ તિસેજી, કરે સજાઈ સાર, સુઇ ૨૯
૩૩
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
