________________
૨૮ 1
પ્રાચીન સક્ઝાય મહોદધિ ભાગ-૨
ઢાલ ર–જી તવ પાલક સુખ પામતે પ્રભુ ધ્યાવો રે, લાવે ઘાણ સમીપ રે, પ્રભુ ધ્યાવે રે, કુવચનને તે બોલ તે, પ્ર. પીલીશ યંત્ર તનુદીપ રે. કહે છે તે મંત્રીશ્વરૂ, પ્રહ એકેક શ્રમણને યંત્ર રે પ્ર ઘણું ઘાલી પીલ, પ્ર. માઠી બુદ્ધિ અત્યંત રે. પ્ર બંધક શિષ્યને પલતા, પ્ર. દેખી દાઝે દેહ રે; પ્રક પાલકે બંધક નિબિહથી, પ્ર. બાંધ્યે ઘાણીએ તેહ રે. પ્ર. તે સાધુના ઉછળે, પ્ર૦ રૂધિર કેરાં બિંદુ રે, પ્ર. પાપને દેખી અંબ રે, પ્ર. કંપે સુરજ ચંદ રે. પ્ર. બંધક તે મન લેખ, પ્ર. તે અમૃતરસ સમ બિંદુ રે; પ્રવ દુષ્કૃત દેખી સુર નરા, પ્રથર થર કંપે ઇદ્ર રે. પ્ર. શાતાવચને શિષ્યને, પ્ર. નિર્યામે સમતા વંત ૨ પ્રહ જીવ તે શરીરથી ભિન્ન છે, પ્ર૦ ધરશો નહિ દુઃખ સંત રે. પ્ર એ ઉપસર્ગને પામીયા, પ્ર. તે પૂરવકૃત કર્મ રે; છે. સુખ કારણ એ ભેગ, પ્ર. કેઈ ન કરશો ગર્વ ૨. પ્ર. નિમમત્વ મન જેહના, પ્ર. નિર્યામે સભગવંત રે; પ્રય જેમ જેમ પીલે પાપી, પ્ર. તેમ તેમ સમતાવંત રે. પ્ર. ઉજવલ ધ્યાનને ધ્યાવતાં, પ્રહ પામે કેવલ તુર્ત રે, પ્ર.
એમ તે મંત્રીએ હણ્યા, પ્ર. મુનિ એક ઉન પંચશત રે. પ્ર. ખધક બોલે બાળ એ, પ્ર. દેખી દુઃખ ન ખમાય રે; પ્ર તે કારણ મુજ પ્રથમ તું, પ્ર૦ હણ્ય પછી એહની કાય રે. પ્ર. પાપી પાલક સાંભળી, પ્ર. દેવાને ઘણું દુઃખ રે; પ્ર. ગુરૂ દેખંતાં શીધ્ર પણે, પ્ર. પીલે પાલક મન સુખ રે. પ્ર. કેવળ પામી મોક્ષને, પ્ર. વરીયે બાલક શિષ્ય રે; પ્રહ દેખી બંધક સૂરિવરા, પ્રવ કરે કલ્પાંત મુનીશ રે. પ્ર
દેહા લિખિત ભાવ ટળે નહિ, ચળે યદિ જે ધ્રુવ; કર્મ રેખા અપિનવિ ચળે, કહે વીતરાગ એ ધ્રુવ.
હાલ-૩-જી બાળક માહરે વચનથી રે, ન રાખ્યો ક્ષણ માત્ર; કર્મની જુઓ એ ગતિ રે, વિપરીત છે કીરતાર. કર્મ,
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
