________________
૨૦૬ ]
પ્રાચીન સંજઝાય મહોદધિ ભાગ-૨ સુંદર નિંદાને જેહ સ્વભાવ છે, તાસ કથન નવિ નિંદ હો; સુંદર નામ ધરી નિંદા કરે, તેહ મહા મતિમંદ છે. સુંદર૦ ૪ સુંદર રૂપન કોઈનું ધારીચે, દાખીયે નિજ નિજ રંગ હો; સુંદર તેહ માંહિ કોઈ નિંદા નહિ, બોલે બીજું અંગ છે. સુંદર૦ ૫ સુંદર એહ કુશીલને ઈમ કહે, કેપ હુએ જેહ ભાખે છે; સુંદર તેહ વચન નિંદકને તણું, દશવૈકાલિક સાખે છે. સુંદર૦ ૬ સુંદર દોષ નજરથી નિંદા હુએ, ગુણ નજરે હુએ રાગ હે; સુંદર જગ સવિ ચલે માદલ-મડ, સર્વ ગુણ-વીતરાગ છે. સુંદર૦ ૭ સુંદર નિજ મુખ કનક કલડે, નિંદક પરિમલ લેઈ હો; સુંદર જેહ ઘણું પર ગુણ ગ્રહે, સંત તે વિરલા કેઈ છે. સુંદર૦ ૮ સુંદર પર પરિવાદ વ્યસન તજે, મ કરો નિજ ઉત્કર્ષ હો; સુંદર પાપ કરમ ઈમ સવિ ટલે, પામે સુજસ તે હર્ષ છે. સુંદર૦ ૯ E5E2555555352545454545454545858
. ૧૭-માયા-મૃષાવાદ પાપસ્થાનકની સજઝાય
KAKATAR
FARIRATAR AR게
= = ============================ ==== == =========================================
૨
સત્તરમું પાપનું ઠામ, પરિહર સદ્દગુણ ધામ; જિમ વાધે જગમાં મામ હો લાલ, માયા
માસ નવિ કીજીયે. આંકણું. એ તો વિષને વલીય વધાર્યું, એ તે શસ્ત્રને અવલું ધાર્યું;
એ તે વાઘનું બાલ વકાર્યું હે લાલ. માયા એ તો મારી ને મુસા વાઈ, થઈ મેટા કરે ય ઠગાઈ;
તસ હેઠે ગઈ ચતુરાઈ હો લાલ. માયા, બગલાં પરે પગલાં ભરતાં, ડું બોલે જાણે મરતાં;
જગ ધંધે ઘાલે ફિરતાં હો લાલ. માયા જે કપટી બેલે જુઠું, તસ લાગે પાપ અપૂઠું;
પંડિતમાં હોય મુખ ભુંડું હો લાલ. માયા દંભીનું જૂઠું મીઠું, તે નારી ચારિત્રે દીઠું;
પણ તે છે દુર્ગતિ ચીઠું હો લાલ. માયા તેણે ત્રીજે મારગ ભાખ્યો, વેષ નિંદે દંભે રાખ્યો;
શુદ્ધ ભાષકે શમ–સુખ ચાખ્યો હો લાલ. માયા,
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
