________________
પ્રાચીન સઝાય મહેદધ ભાગ-૨
ધવરાવે માની પરે, ખેલાવે ધરી પ્રેમ લાલ રે; સજજન સ્નાન વિલેપને, જેખા જેને એમ લાલ રે. સ0 સ્વર્ણ રતનની કંઠીકા, વજા કંઠે સેહંત લાલ રે, કીડા અનુદિન તે કરે, સહુના મન મોહંત લાલ રે. સ૦ દેખી દેખી લોયણ ઠરે, સુનંદા નારી બાળ લાલ રે; માગે તે શ્રાવિકા કને, મુજ અંગ જ છે સાર લાલ રે. સ. તે કહે અમે જાણું નહી, તુઝને કિણ દેવરાય લાલ રે; દીધો છે એ પાલવા, અમને શ્રી ગુરૂ રાય લાલ રે સ0 નકારો સુણ તે થઈ, નારી સુનંદા નિરાસ લાલ રે; સાખા ભ્રષ્ટ મર્કટ મરે, થઈ જિનહર્ષ ઉદાસ લાલ રે. સત્ર
હાલ–૧૦ મી
(સાસુ શીખ દે છે વહુ વારૂ) તિહાં પરી ગુરૂ પાંગર્યા છે, વિચરે દેશ મઝાર; વજ થયે એક વરસને જી, ફરી આવ્યા તિણ વાર. સુનંદા માગે પુત્ર રતન્ન, ધનગિરિ મુનિવરને કહેજી; સુત વિણ ન રૂચે અન્ન,સુનંદા બેલી ફેગટબેલમાં; રોતાં ન આવે રાજ, સાક્ષી દઈ માંગતાંજી,
તુજને ન આવે લાજસુત્ર ઝઘડો માંહે માંહે કરે છે, સાધુ સુનંદા નાર; બાળ વજા લેઈ કરી છે, આવ્યા નૃપ દરબાર. સુત્ર બેલા બાળક ભણું છે, જાશે જેહને પાસે રાય કહે સુત તેહનો જ, એહ જ ન્યાય વિમાસે. સુત્ર વામ પાસે રાજા તણે જી, રહી સુનંદા તામ;
શ્રી સંઘ બેઠો દક્ષિણે જી, વજ લેવાને કામ. સુત્ર રાય સુનંદાને કહે છે, બાઈ તું એને બેલાય; નૃપ વચને બેલાવી જ, કહે જીન હર્ષે માય. સુ.
દ્વાલ-૧૧ મી . (દીઠી હો પ્રભુ દીઠી જગ ગુરૂ તુજ) તેડે રે વાહા તેડે સુનંદા તામ, આવ રે વાલા આ લઉં તુજ ભામણ છે; માહરો રે વાલા મારો જીવન પ્રાણ, સાંભળ રે વાલા સાંભલ બેલ સેહામણું છે. ૧ મેહ કરવા રે વાલા મેહ કરવા રે તુજ, ખારેક રે વાલા ખારેક ખુરમાં હું સમજી; પિસ્તા રે વાલા પિસ્તા દાખ ખજુર, ભાવે રે વાલા ભાવે ન હવે કાંઈ કામીજી. ૨
ઢાલ
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org