________________
પ્રાચીન સક્ઝાય મહેદધિ ભાગ-૨
જઈ વસ્યો વેશ્યા ઘરે, સુખ વિલસે હો જનનીશું રસાલકે; ગર્ભ ધ વેશ્યા તિહાં, નવ માસે હો જનમ્ય તસ બાળકે. વા. ૧૮ સુખભર દિન તિહાં નિગમે, હવે સાંભળે છે સાધવી વિરતંતકે, ખંત્યાદિક ગુણે કરી, સહ પરિસહ હો કઠીન અત્યંતકે. વા
દેહા કઠીન ઈમ નિરજર કરી, ધરતાં ધરમનું ધ્યાન શુદ્ધ ચરણ પરિણામથી, ઉપનું અવધિજ્ઞાન. જેઉં બંધવ કિહાં અછે, માતશું ઘર ભેગ; રડવડશે ગતિ ચારમાં, વિષય કરમગતિ જોગ. મૃત્યે વિષયના પંકમાં, હવે કાઢું જઈ એ; લેઈ આણું ગુરૂણી તણી, વિચરે પંથે તેહ. પિહોતી મથુરા નયરીમાં, ગઈ વેશ્યાને ધામ; રે બાઈ અમ દીજીયે, રહેવા નિરવઘ ઠામ. વેશ્યા કહે રે સાધવી, ઈહાં નહિ તુમ કામ; ઈમ કહેતા પિઉ આવી, વંદી આપ્યું ઠામ. દુરબલ તન તપસ્યા કરી, વેશ પરાવર્ત જેહ; તે કારણથી કુંઅરે, નવિ ઓળખીયાં તેહ. ઈરિયા વહિ પડિકકમી, બેઠી સાધવી તેહ; મુખ આગળ નિરખ્યું તદા, પારણે બાલક ગેહ. બોલાવ્યો ભેજન સમે, વેશ્યાએ ભરથાર; મુખ આગે બેઠા તદી, કરવા પવન પ્રચાર. રૂદન કર્યું બાલક તિક્ષ્ય, બેલે વેશ્યા તામ; હીંચેલો નહિ કાં તમે, જીવ દયા પરિણામ ઈમ સાંભલી કહે સાહણી, જે હો તુમ આદેશ તો હવે અમે હિંચેલશું, રે સાંભલ તું વેશ.
હાલ ૪ થી (શીતળ નહિ છાયા રે આ સંસારની) હાલો વીરા હાલો બંધવ મ મ રૂઓ; હસતાં બાંધ્યાં રોતાં કર્મ ન છૂટીયે; તુજ મુઝ માતા એક ભણું મુખ વીરે રે, મુઝ વલ્લભ સુત તેણે મુઝ પુત્ર વખાણીએ; લઘુ બંધવ મુઝ વાલમકેરો થાયે રે લાડકવાયા, મુઝ દેવર તું પ્રમાણીયે. હાલો૦ હ૦
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
