________________
Www
પ્રાચીન લwાય મહેદધિ ભાગ-૨ minamamman
સુણિ બલિરાજા વૃત્તત, પહોતા તે સભા સંત; દેખી સઘલી સભા હરખાણી, નમ્યા વિષ્ણુ ગુરૂને જાણું. પણ ન નખે તે બલિરાજ, પૂરવલી ધરી નહિ માજ; અહંકાર ધરીને બેઠે, નહિં બોલ્યા રૂષિ સંગ ઢી. તવ કહે ઋષીશ્વર વાણી, નિર્લજ બલિ તું અનાણ; શું રે રાજ લઈને રા, કાઠિડા પેરે શઠ માચ્ચે. ચઉમાસે યતિ કિહાં જાય, અભિગ્રહ કેમ નિષ્ફલ થાય; તેહથી અમ રહેવા કાજ, ભૂમિ દે કીતની આજ. સુણી વચન કરે નૃપ હાંસી, મહી આપે ત્રિપદ વિમાસી; સ્વામીભાઈ જાણી દિધું દાન, એમ બોલ્યો તે બલિ રાજાન. કેપે ચઢયા વિકુમાર, કર્યું ક્રિયરૂપ અપાર; લક્ષ એજનનો દેહ કરિયો, દીય પદમેં જંબૂદ્વીપ ઘરિયે એક ચરણ પૃથ્વી પર જોઈ એ, બાકી તે રહી નહિ કેઈએ; એહવું કહી બલીને માથે, પદ દઈ મહીતલ ચાંપે. કાલ કરીને તે બલીરૂપ, ગ સાતમી ભૂમી અનૂપ; તવ વિશ્વ ભયંકર કાંપે, રખે અમને ભલી પરે ચાંપે. અચલા ભૂગલાચલ હતી, દુનિયા સબ મિલકર રોતી; મુખ ઢાંકી માંહોમાંહે રહિયા, નાશીને કિહાં જાય તહિયાં. ગિરિવર પણ કંપિત ભયે છે, શિખરાદિક સબ ટૂટ ગયે હે; ઉદધિને પાણી ઉછલી, શેષ નાગ મહા સલસહિયે. નવ ગ્રહાદિક સૂર ભય આણે, ન ઇંદ્ર ભય ઈહાં ટાણે તવ શક અવધે કરી દે છે, જાણે બલિનું કાર્ય વિશેષે. ગાંધર્વ દેવ તિહાં તિણ વેલા, ઈંદ્ર વચને આવી હુઆ ભેલા; વિષ્ણુરૂષિ પાસે તે આવે, નાટક કરીને ક્રોધ સમાવે. ક્ષણ માહિ મુનિ કોઈ શમિ, કૃપા વંત દયાલૂ બનિયે મહારૂષિ કરૂણા નિધિ કહીયે, મુનિ નરેંદ્ર દેવસુખ લહિયે.
દેહા સ્વભાવ રૂપે આવી રહ્યા, મુનિશ્રી વિષ્ણુકુમાર; તે પણ ડરતા ના રહે, વિપ્ર લેક નિરધાર. મહાપદ્ય ચકી હવે, આવિ નમે ધરિ ભાવ મેં અમરાધ ઘણે કિયે, તેહ કરે સુપસાય.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org