________________
૪૪ 1
પ્રાચીન સજ્ઝાય મહાદ્ધિ ભાગ
થેં
થેં
શે
થેં
થેં
થે
રાજા ધરીયા છ માસના, ખાઈ ચ'પાદ માત રે; તેહના ફુલેકા એહ છે, એ સહુ રાજા ઈતમામ રે. અકબર શાહ સુણી ખેલીયા, એહ મે' અધિકાઇ કાંઇ રે; ખાલક નાના રાજા ધરે, મહિના રમજાનમાંહી રે. ખેલે કામેતી શેઠીયા, ઉન્હા પાણી ઉપવાસ રે; એહવા રાજા છે. એહના, અન્ન ન લેવું છ માસ રે. થેં ચમકયા અકબર સાંભળી, આવ્યેા ચંપાદે પાસ રે; દેખ્યો કુરબલ દેહને, પૂછે અકબર તાસ રે. ચૈ ખેલે ચંપાદે માવડી,દેવગુરૂ ધર્મ પસાય રે; રાજા કરીયા રે સાહીબા, તે સહુ તેહના સુપસાય રે તે શુરૂ શહેર ગધાર છે, સપરિવાર ચૌમાસ રે; નિસુણી અકબર રીઝીયા, હુવા મલવા ઉલ્લાસ રે. અકબર ફરસાન મેાકલે, હિરજી વાંચીને જોય રે; વહેલા આન્ત્યા ગચ્છરાયજી, વિલ`બ ન કીજે કાંય રે, કાર્તિક ચામાસુ ઉતરે, સૂરિ હીર નિગ્રંથ રે; સહુ પરિવાર શું પાંગર્યા, ચાલીયા દીલ્હી ને પથ રે. દૂર દેશાંતર જાણી ને, રાજનગર શુભ કામ રે; પટ્ટધર થાપ્યાંરે પ્રેમશું, સેનસૂરિ વડ પાલનપુરની આગલે, રાહુ સહાત્તરા ગામ રે; ઠાકાર આહેડે આવીયા, એહને બેન્ચેા ગુણ ધામ રે. થેં એણીપેરે પથરે આવતાં, કરતાં આગ્રા નયર પધારીયા, વંદે માલમ હુઈ પાત શાહ ને, હુએ સંવત ગુણુ ચાલસ મેં, જેઠ વદી પરીક્ષા જોવાને કારણે, ભૂમી ખાણી તેહ માંહી રે; બકરી ઘાલી રે જીવતી, ઉપર આસન થાય છે. ગુરૂને મલવા ખેલાવીયા, કીધા ગુરૂ ઉપયાગ રે; એ આસન નહી અમ કામનાં, માંહે સચિત્ત સ’જોગ રે. થે એ આસન ટલે મેાટકા, તિન પચેન્દ્રિય જીવ રે; અકબર મન માંહી ચિંતવે, પુરા સમજી ન સેાય રે. ચિંતવી ભેાયરૂ ઉઘાડીચું, ખકરી જેવાને કાજ રે; ઢાય ને માવડી, દીઠે। ત્રણેના સાજ રે. થેં
નામ રે, થે’
ભિવ
ઉપગાર રે; નરનાર રેશે
થૈ'
માલક
Jain Education International 2010_05
બહુ
ઉલસિત અંગ રે;
તેરસ રગ રે..
For Private & Personal Use Only
શું
૪
૫
દ
७
૯
૧૦
૧૧
૧૨
૧૩
૧૪
૧૫
૧૬
૧૭
૧૯
૧૯
www.jainelibrary.org
