________________
૩૨ ]
પ્રાચીન સઝાય મહેદધિ ભાગ-૧
૯
નદિષેણ ફરી સંયમ લીચે રે, વિષય થકી મન વાળ; મૂકીને જણ જે પાછા વળે રે, તે વિરલા ઈણ કાળ. સા. વ્રત અકલંક જે રાખવા ખપ કરે છે, તે ઈણ જૂઠે સંસાર; કવિ જિનરાજ કહે તું એકલો રે, પરઘર ગમન નિવાર. સા.
૧૦
EEEEE企业E2EESEVEJEE ARAKARAKARA
ARAKARAKAKAKATAA
૨૪૭
છે સર્વાર્થ સિદ્ધ વિમાનની સજઝાય
===
ExExxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx EXxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
#
#
સરવારથ સિદ્ધ ચંએ, મોતી ઝુંમક સેહે રે; મુખ્ય મોતીશું મુક્તાફલ, આફલતા સૂર મોહે રે. તેણે જેમકડે વચલું મતી, ચઉસઠ મણનું જાણે રે; મોતી ચાર વલી તસ પાખલિ, બત્રીશ મણના વખાણ રે. તેહને પાપતિ અતિ નિર્મળ, સોળમણ અડ મોતી રે; સુંદરતા તેહની શી કહીએ, આંખડી હરખે જોતી રે. આઠ મણ મુક્તાફલ સોલિસ, તેહને પાસે કહીયા રે; નિજગુરૂ ચરણ કમળ સેવતાં, ગુરૂ મુખથી મેં લહીયાં રે. ચિહેમણ કેરાં તેને પાપતિ, બત્રીસ મતી દીપે રે; જે જેવંતા સુરવર કેરી, ભૂખ તૃષા સવિ છીપે રે. તસ પાખતિઓ દો મણ કેરાં, ચઉસઠ મોતી મુણીયા રે; તે તેજે ઉદ્યત કરંતાં, ગુરૂચરણે મેં સુણીયા રે; એક મણ તસ પાસે મેતી, એકસે અડવીસ દીસે રે; ઝાકઝમાલ કરે તે તેજે, દેખી સુરમન હસે રે. દો શત ને વળી ત્રેપન મોતી, સર્વ થઈને મલીયાં રે; ત્રિશલા નંદન વીર જિર્ણદે, કેવલજ્ઞાને કલીયાં રે. વચ્ચે મોતીશું સવિ મુક્તાફલ, અફલાઈ વાયુ વેગે રે; ઈણ પરે સુંદર નાદ ઉપજે, સુરને આવે ભોગે રે. તે મુક્તાફલ નાદ સુણતાં, સુરની પહોંચે જગીશ રે; તેહને નાદે લીણા રહેવે, સુરસાગર તેત્રીશ રે. એ સવરથ સિદ્ધ તણું સુખ, પુણ્ય પામે પ્રાણી રે; ધન હર્ષ સ્વામી વીર જિનેસર, બેલે ઈણીપરે વાણું રે.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
