________________
શ્રી બહષભપંચાશિકા
[૪૧ ] પ્રવચન-સિદ્ધાન્તનું દર્શન થાય છે, ત્યારે ચિત્તને ઉન્માર્ગે દોરી જનારા વિષમ રાગ અને દ્વેષ થંભી જાય છે (અથાત્ તેમનું કંઈ જેર ચાલતું નથી) (૨૭) पञ्चलकसायचोरे, सइसंनिहिआसिचक्कधणुरेहा । हुंति तुह चिअ चलणा, सरणं भीआण भवरन्ने ॥२८॥ (प्रत्यलकषायचौरे सदासन्निहितासिचक्रधनुरेखौ । भवतस्तवैव चरणौ शरणं भीतानां भवारण्ये ॥)
હે ભગવન્ ! જેમાં પ્રબળ કષાયરૂપ ચોરે (વસે) છે એવા સંસારરૂપ જંગલમાં ભયભીત જીવોને તલવાર, ચક્ર, અને ધનુષ્યરૂપી રેખાઓથી સર્વદા લાંછિત એવાં આપનાં જ ચરણે શરણારૂપ) છે. (૨૮) तुह समयसरब्मट्ठा, भमंति सयलासु रुक्खजाईसु । सारणिजलं व जीवा, ठाणहाणेसु बज्झंता ।।२९।।। (तष समयसरोभ्रष्टा भ्राम्यन्ति सकलासु रूक्षजातिषु । सारणिजलमिव जीवाः स्थानस्थानेषु बध्यमाना. ॥)
જેમ સારણિ-નીકનું જળ સર્વ વૃક્ષ જાતિઓમાં ઠેકાણે ઠેકાણે બંધાતું છતું કરે છે તેમ (હે નાથ!) આપના સિદ્ધાન્તરૂપ સવારથી જણ થએલા છે (૮૪ લાખ નિરૂપ) સકળ રૂક્ષ જાતિ-કઠોર
Jain Education International 2000 Pobrate & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
