________________
શ્રી ઋષભપચાશિકા
|[ ૩૯ ] दोसरहिअस्स तुह जिण ! निंदावसरंमि भग्गपसराए । वायाइ वयणकुसलावि, बालिसायंति मच्छरिणो ॥२३॥ (दोषरहितस्य तव जिन ! निन्दावसरे भग्नप्रसरया । वाचा वचनकुशला अपि बालिशायन्ते मत्सरिणः ॥) - હે જિનેશ્વર! વાણું વદવામાં કુશળ એવા) મત્સરી (લોકે) પણ (સર્વથા) દેષરહિત એવા આપની નિંદા કરવાને પ્રસંગે ભાંગી ગએલા પ્રસારવાળી વાણી વદવા વડે (જેમ તેમ બોલવાથી) બાળકના જેવી ચેષ્ટા કરે છે. (૨૩). अणुरायपल्लविल्ले, रइवल्लिफुरंतहासकुसुमंमि । तवताविओ वि न मणो, सिंगारवणे तुहल्लीणो ॥२४॥ (अनुरागपल्लववति, रतिवल्लिस्फुरद्धासकुसुमे । तपस्तापितमपि न मन: श्रृङ्गारवने तव लीनम् ॥)
(હે નાથ !) અનુરાગરૂપી પલવવાળા અને રતિરૂપી લતાના ઉપર વિકસતા હાસ્યરૂપ પુષ્પવાળા એવા શૃંગારરૂપ વનમાં (અનશનાદિક) તપશ્ચર્યા (રૂપી તાપ)થી તપ્ત થયેલું પણ આપનું ચિત્ત ચોંટયું નહિ (એ આશ્ચર્ય છે, કેમકે ગ્રીષ્મ ઋતુના તાપથી તપેલા જન તો વનને આશ્રય લે છે.) [૨૪]. आणा जस्स विलइका, सीसे सेस व्व हरिहरेहिं पि। सोवि तुह झाणजलणे,मयणो मयणं विअ विलीणो॥२५।।
Jain Education International 2500 Pobrate & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
