________________
શ્રી કષભપંચાશિકા
[ ૩૫ ] भदं से सेअंसस्स, जेण तवसोसिओ निराहारो। परिसंते निव्वविओ, मेहेण व वणदुमो तं सि ॥१५॥ (भद्रं तस्य श्रेयांसस्य येन तपःशोषितो निराहारः । वर्षान्ते निर्वापितो मेघेनेव वनद्रुमस्त्वमसि ।)
જેમ (ગ્રીષ્મ ઋતુના પ્રખર તાપથી સૂકાઈ ગયેલા અને જળરૂપ આહાર વિનાના ૨ વૃક્ષને (વર્ષા ઋતુમાં) મેઘ તૃપ્ત કરે તેમ જેણે (અનશનરૂપ તપશ્ચર્યા (કરવા)થી સૂકાઈ ગયેલા (કુશ) થઈ ગયેલા) એવા આપને એક વર્ષના અંતે (ઈશ્ન રસથી) શાંત કર્યા, તે શ્રેયાંસનું કલ્યાણ થાઓ. (૧૫) उप्पनविमलनाणे, तुमंमि भुवणस्स विअलिओ मोहो । सयलुग्गयपूरे वासरंमि गयणस्स व तमोहो ॥१६॥ (उत्पन्न विमलज्ञाने त्वयि भुवनस्य विगलितो मोहः । સાત વાર? જાવ તમય: ૧)
જેમ સંપૂર્ણ સૂર્યોદયવાળો દિવસ હોય ત્યારે આકાશમાં (પ્રસરતા) અંધકારને સમૂહ નાશ પામે છે, તેમ હે નાથ ! આપને જ્યારે (સમસ્ત જ્ઞાનાવરણય કર્મના ક્ષયથી લેક અને અલેકના પ્રકાશરૂપ, આવરણ-વિનાનું એવું) નિર્મળ કેવલજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું, ત્યારે જગતમાં (વસતા ભવ્ય પ્રાણીઓને સાંસારિક) મેહ ગળી ગયે. (૧૬)
Jain Education International 2800 Pobrate & Personal Use Only
www.jainelibrary.org