________________
૧૦૨
મેરુસુંદરગણિરચિત ષડાવશ્યક બાલાવબોધ
छाया तस्योत्तरीकरणेन प्रायश्चितकरणेन विशुद्धि (विशोधी) करणेन विशल्यीकरणेन पापानां कर्मणां निर्धातनार्थ तिष्ठामि कायोत्सर्गम, अन्यत्रोच्छवसितेन निःश्वसितेन कासितेन क्षुतेन जृम्भितेन उद्गारितेन वातानिसर्गेण भ्रमल्या पितमूर्च्छया सूक्ष्मैरङ्गसञ्चारैः सूक्ष्मैं श्लेषसञ्चरैः सूक्ष्मैदष्टिसञ्चारैः, एवमादिकैरागारैरभग्रोड-विराधितो भवतु मे कायोत्सर्गो यावदर्हतां भगवतां नमस्कारेण न पारयामि तावत्कायं स्थानेन मौनेन ध्यानेनाऽऽत्मानं व्युत्सृजामि ॥ सू. ३ ॥
मूलम् आगमे तिविहे पण्णत्ते तंजहा-सुत्तागमे अत्थागमे तदुभयागमे । जं वाइद्धं, वच्चाभेलियं, हीणक्खरं, अच्चक्खरं, पयहीणं, विणयहीणं, जोगहीणं, धोसहीणं, सुट्टदिन्नं सुट्टपडिच्छियं, अकाले कओ सज्झाओ काले न कओ सज्झाओ, असज्झाए सज्झाइयं, सज्जाए न सज्जाइयं, तस्स मिच्छा मि दुक्कडं ॥ सू. ४ ॥
. छाया आगमस्त्रिविधः प्रज्ञप्तस्तद्यथा-सूत्रागमः अर्थागमः तदुभयागमः । (तत्र) यद् व्याविद्धं, व्यत्यामेडितं, हीनाक्षरम्, अत्यक्षरं, परहीनं, योगहीनं, धोषहीन, सुष्ठदत्तं, दुष्ठुप्रतीष्टम्, अकाले कृतः स्वाध्यायः काले न कृतः स्वाध्यायः, अस्वाध्याये स्वाध्यायितं, स्वाध्याये न स्वाध्यायितं, तस्य थ्यिा मयि दुष्कृतम् ॥सू. ४ ॥
अथ द्वितीयमध्ययनम्
मूलम लोगस्स उज्जोयगरे, धम्मतित्थयरे जिणे । अरिहंते कित्तइस्सं, चउवीसंपि केवली ॥१॥ उसभमंजिअं च वंदे, संभवमभिणंदणं च सुमई च । पउमप्पहं सुपासं, जिणं च चंदप्पहं वंदे ॥२॥ सुविहिं च पुष्पदंतं, सीयल सिज्जंस वासुपूज्जं च । विमलमणंतं च जिणं, धम्म संतिं च वंदामि ॥३।। कुंथु अरं च मल्लिं, वंदे मुणिसुव्वयं नमिजिणं च । वंदामि रिटेनेमि, पासं तह वद्धमाणं च ॥४॥ एवं मए अभिथुआ, विहूयरयमल्ला पहीणजरमरणा । चउवीसंपि जिणवरा, तित्थयरा मे पसीयंतु ॥५॥
___Jain Education International 2010_03
For Private &Personal Use Only
www.jainelibrary.org
