________________
પ્રકરણ ત્રીજું
ઉપસર્ગોની પરંપરા अभिभूय कायेण परीसहाई, समुद्धरे जाइपहाइ अप्पयं । विइंन्तु जाई-मरणं महब्मयं,
तवे रए सामणिए जे स भिक्खू ॥ સંયમની સાધનામાં વિહ્નરૂપ આવતા પરિષહોને-ઉપસર્ગોને સમભાવપૂર્વક સહન કરે અને એ રીતે પરિષહોને હઠાવીને પ્રપંચમ વાતાવરણમાંથી પોતાને જે બચાવે તેમજ જન્મ-મરણના ફેરાને મહાભયરૂપ સમજીને શ્રમણધર્મને દઢ કરનારી તપશ્ચર્યામાં જે રમી રહે તે ભિક્ષુ જાણવો.
–મહાવીરવાણી
વીરપ્રભુને તેમના દીક્ષાકાળમાં જે જે કષ્ટોની આપત્તિ થયેલી છે, તે પણ આપણે એ જ દષ્ટિએ જોવી જોઈએ. પ્રભુનું મોહનીય કર્મ ક્ષીણપ્રાય: થએલું હોવાથી, તે શારીરિક કષ્ટોમાં તેમને આત્મવેદનાનો અંશ, આપણી વિમુગ્ધ દષ્ટિને ભાસે તેટલો બધો ન હોવો જોઈએ. મહાજનોને તેવાં કણે કાંઈ જ હિસાબમાં હોતાં નથી. સબળ અને નિર્બળ પ્રાણીને જેમ એક જ પ્રકારનો પ્રહાર સરખી અસર કરતો નથી, તેમ શાની અને અજ્ઞાનીને એક જ પ્રકારનું સંકટ સરખી અસર
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
