________________
૧૭૬
પર્વ-પ્રવચનમાળા લડી લેવું જોઈએ. ભીતરના શત્રુઓ ઉપર વિજય પામવો જોઈએ. તારા પિતાજીએ આ જ કામ કર્યું હતું. અંતરંગ શત્રુઓ ઉપર વિજય પામીને સિદ્ધિગતિ પ્રાપ્ત કરી લીધી હતી. તારે પણ એ જ માર્ગે ચાલવું જોઈએ.” દ્રાવિડને વૈરાગ્યઃ
દ્રાવિડ ઋષિની વાણી સાંભળતો જ રહ્યો. તેનું મન ઉપશાન્ત થઈ ગયું. રાજ્ય.વૈભવ, પરિવાર. સર્વસ્વપ્નવત્ પ્રતીત થયું. ઈષ...દ્વેષ..વેર....યુદ્ધ.. જયપરાજય સર્વ નિઃસાર ભાસિત થયું. તેની કલ્પનાસૃષ્ટિ બદલાઈ ગઈ. તૃણવત્ રાજ્યનો ત્યાગ કરીને સાધુ બની જનાર તેના પિતા સ્મૃતિપટ ઉપર તરવા લાગ્યા.
દ્રાવિડની આંખ ભરાઈ ગઈ! તેણે પોતાનું મસ્તક ઋષિના પવિત્ર ચરણોમાં મૂકી દીધું. તેણે ગદ્ગદ્ સ્વરમાં કહ્યું
"મહાત્મન્ આપની સામે હું લજ્જિત છું. આપ મારી ઉપર પરમકૃપા કરી. મને ઊંડા ભવકૂવામાં પડતાં બચાવ્યો. આપ મારા ગુરુ છો.. આરાધ્ય છો. મારા જેવા પાપી ઉપર પ્રસન્ન થાઓ... હું રાજ્યનો ત્યાગ કરું છું. ગૃહવાસનો ત્યાગ કરું છું. મને દીક્ષા આપીને મારો ઉદ્ધાર કરો. હું મારા નાના ભાઈ પાસેથી ક્ષમાની યાચના કરી હમણાં જ આપની પાસે પાછો આવું છું.” | ઋષિએ કહ્યું "વત્સ, શુભકાર્યમાં વિલંબ ન કરવો જોઈએ." દ્રાવિડ ત્યાંથી એકલો જ વારિખીલ્યની છાવણી તરફ દોડયો. મહામંત્રી વિમલબુદ્ધિના મુખમાંથી શબ્દો નીકળી પડયા. "ધન્ય 8ષભદેવ, અને ધન્ય આપની વંશપરંપરાને ! કેવું અદ્ભુત પરિવર્તન ! મહામંત્રી વગેરેએ ઋષિને પ્રણામ કર્યા અને તેઓ પણ વારિખીલ્યની છાવણી તરફ ચાલી નીકળ્યા. બે ભાઈઓનું મધુર મિલનઃ
જેવો દ્રાવિડે વારિખીલ્યની છાવણીમાં પ્રવેશ કર્યો, કે તમામ સૈનિકો ઊભા થઈ ગયા... નિઃશસ્ત્ર અને એકલા દ્રાવિડને છાવણીમાં જોઈને બધા સ્તબ્ધ થઈ ગયા. દ્રાવિડ દોડતો જ જઈ રહ્યો છે. વારિખીલ્યને સમાચાર મળી ગયા... તે પણ સ્તબ્ધ જેવો જ થઈ ગયો. પોતાના નિવાસમાંથી બહાર આવ્યો. તેણે અદ્ભુત દૃશ્ય જોયું. બંને બાજુ સૈનિકો નતમસ્તક ઊભા રહ્યા છે, અને એકલો દ્રાવિડ દોડતો આવી રહ્યો છે. વારિખીલ્યના હૃયમાં ભ્રાતૃપ્રેમનું ઝરણું ફૂટી નીકળ્યું. તેની આંખો અશ્રુઓથી ભરાઈ ગઈ. અને તે પણ દ્રાવિડ તરફ દોડવા લાગ્યો.
દ્રાવિડનું મિલન થતાં જ વારિખીલ્ય દ્રાવિડના ચરણોમાં નમી પડયો. પોતાના વાળની જટાથી દ્રાવિડના પગ સાફ કરવા લાગ્યો. અને ગદ્ગદ્ કંઠે બોલ્યોઃ “હે
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org