________________
ગિરૂયાના ગુણ જાણે, જે હૂઈ ગિરૂઆ લોક, હલુઆને મનિ તેહના, ગુણ સવી લાગે ફોક; વાંઝિ ન જાણે રે વેદના, જે હુઈ પ્રસવતાં પુત્ર, મૂઢ ન જાણે પરિશ્રમ, જે હુઈ ભણતાં સૂત્ર ૧૦
દુહા
સાયર જબ ઈમ કહિ રહ્યો, વાહણ વદે તબ વાચ; મા આગલિ મોસાલનું, એ સવિ વર્ણન સાચ. ૧ વાણીને જિમ ગ્રંથગતિ, સુરથિતિ હરિને જિમ; કાંઈ અજાણી મુજ નહી, તુજ મોટાઈ તેમ. ૨ વિસ્તારું છું ગુણ અહ્મ, ઢાંકું છું તુઝ દોષ; તો એવડું મ્યું ફૂલવું?, સ્યો કરવો કંઠ-સોષ ? ૩ મલો પણ મૃગ ચંદલે, જિમ કીજે સુપ્રકાશ; તિમ અવગુણના ગુણ કરે, સજ્જનનો સહવાસ. ૪ ગુણ કરતાં અવગુણ કરે, તે તો દુર્જન ક્રૂર, નાલિકર-જલ મરણ દિયે, જો ભેલિયે કપૂર. ૫ હિત કરતાં જાણે અહિત, તે છાંડીજે દૂર, જિમ રવિ ઊગ્યો તમ હરે, ઘેક-નયન તમ-પૂર. ૬
ઢાળ ૩
મિરકલડાની દેશી) હલુઆ પિણ અહ્મ તારૂજી, સાયર ! સાંભલો, બહુ જનને પાર ઉતારૂજી, સાયર ! સાંભલો,
૫૪૦
ગૂર્જર સાહિત્યસંગ્રહ યશોવાણી)
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
