________________
મન-વચન-કાયાથી માયા, મૂકી મનમાં જાય; ધનધન તે મુનીસર રાયા, દેવ ગાંધર્વ જસ ગાય. માયા૦ ૯
હરીઆલી
કહિયો પંડીત ! કોણ એ નારી ?
વીસ વરસની અવધિ વિચારી કહિયો. ૧
દોય પિતાએ એહ નિપાઈ, સંઘ ચતુર્વિધ મનમેં આઈ. કહિયો. ર કીડીએ એક હાથી જાયો, હાથી સાહમો સસલો ધાયો. કહિયા ૩ વિણ દિનેં અજવાળું થાયે, કીડીના દરમાંહિ કુંજર જાયે. કહિયો. ૪ વરસે અગ્નિ ને પાણી દ્વીપે, કાયર સુભટ તણા મદ જીપે. કહિયો. પ તે બેટીએ બાપ નિપાયો, તેણે તાસ જમાઈ જાર્યો. કહિયા ૬ મેહ વરસતાં બહુ રજ ઉડે, લોહ તરે ને તરણું બુડે. કહિયો૦ ૭ તેલ ફિરે ને ઘાણી પીલાએ, ઘરટી દાણું કરીચ દલાય. કહિયા ૮ બીજ લે ને શાખા ઉગે, સરોવર આગલેં સમુદ્ર ન પૂગે. કહિયા ૯ અંક ઝરે ને સરવર જામે, ભમે માણસ તિહાં ઘણે વિસામે. કહિયા ૧૦ પ્રવહણ ઉપરિ સાગર ચાલે, હરિણ તણે બળ ડુંગર હાલે. કહિયો૦ ૧૧ એહનો અર્થ વિચારી કહિયો. નહિતર ગર્વ મ કોઈ ધરિયો. કહિયા.. ૧૨ શ્રી નયવિજયવિબુધને સીસેં, 'કહીહરિઆલી મનહજગીશે. કહિયા ૧૩ એ હરિઆલી જે નર કહેણ્યે, લહેણ્ય. કહિયો. ૧૪
વાચક જશ જંપે તે
૧. કહેજો. ૨. ઘંટી. ૩. શિષ્ય
રિઆલી
સુખ
Jain Education International_2010_02 For Private & Personal Use Only
૫૦૧
www.jainelibrary.org
