________________
તુંબડાની સાય
સાધુજીને તુંબડું વહોરાવીયુંજી. કરમે હલાહલ થાય રે; વિપરીત આહાર વહોરાવીઓજી, વધાર્યો અનંત સંસાર રે; સાધુજીને તુંબડું વહોરાવીયુંજી-એ આંકણી
આહાર લેઈ મુનિ પાછા વલ્યાજી, આવ્યા ગુરુજીની પાસ રે; ભાત પાણી આલોવીયાજી, `એ આહાર નહી તુજ લાગ રે; સાધુ ર નિરવા ઠામે જઈને પરઠવોજી, તુમે છો દયાના જાણ રે; બીજો આહાર આણી કરીજી, તુમે કરો નિરધાર રે;' સાધુ ૩
ગુરુ-વચન શ્રવણે સુણીજી, પહોંચ્યા વન મોઝાર રે; એક જ બિંદુ તિહાં પરઠવ્યોજી, દીઠા દીઠા જીવના સંહાર રે; સાધુ ૪
જીવદયા મનમાં વસીજી, આવી કરુણા સાર રે; માસખમણને પારણેજી, પડીવજ્યાં શરણાં ચાર રે; સાધુ પ
સંથારે બેસી મુની આહાર કર્યોજી, ઉપજી ઉપજી દાહ જ્વાળ રે; કાળ કરી સર્વાર્થસિદ્ધજી પહોંચ્યા પહોંચ્યા સ્વર્ગ મોઝાર રે; સાધુ ૬ દુ:ખણી દોભાગણી બ્રાહ્મણીજી, તુંબડા તણે અનુસાર રે; કાળ અનંતા તે ભમીજી, રૂલિરૂલિ તિર્યંચ મોઝાર રે; સાધુ ૭
· ગૂર્જર સાહિત્યસંગ્રહ (યશોવાણી)
૪૬૦
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
