________________
મિથ્યામતિની રે દશ સંજ્ઞા જિક, અભ્યાખ્યાનના ભેદોજી; ગુણ અવગુણનો રે જે કરે પાલટો, તે પામે બહુ ખેદોજી. ધન ૪ પરને દોષ ન અછતાં દીજિયે, પીજીયે જો જિનવાણીજી; ઉપશમરસસ્પેરે ચિત્તમાં ભીજીયે, કીજીયે સુજસ કમણીજી ધન ૫
૧૪. પશુન્ય પાપસ્થાનક સ્વાધ્યાય
શિરોહીનો સાધૂ હો કે ઉપર જોધપુરી – એ દેશી) પાપસ્થાનક હો કે ચૌદમું આકરું, પિશુનપણાનું હો કે વ્યસન છે અતિ બુ અશન માત્રન હો કે શુનક કૃતજ્ઞ છે, તેહથી ભંડો હો કે પિશન લવે પછે. ૧ બહુ ઉપકરિયે છે કે પિશુનને પરિ પરિ, કલહનો દાતા છે કે હોય તે ઉપરિ; દૂધે ધોયો હો કે વાયસ ઉજલો; કિમ હોય પ્રકૃતિ છે કે જે છે સામલો ? ૨ તિલક તિલzણ હો કે નેહ છે ત્યાં લગે, નેહ વિણઠ હો કે ખલ કહીયે જગે; ઈમ નિઃસ્નેહી હો કે નિરદય હદયથી. પિશુનની વાર્તા હો કે નવિ જાયે કથી. ૩ ચાડી કરતાં હો કે વાડી ગુણ તણી,
સૂકે ચૂકે હો કે ખેતી પુણ્ય તણી; ૧. આલ ૨. રસમાં રે. ૩. એ ખરૂ ૪. તિલહતિ લક્ષણ હો કે નેહ છે તિહાં લગે ૫. પાજ, ખ્યાતિ
ગૂર્જર સાહિત્યસંગ્રહ યશોવાણી)
હ૭ર
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org