________________
આણારૂચિ વિણ ચરણ નિષેધં, પંચાશš હરિભદ્ર રે; વ્યવહા૨ે તો થોડું લેખે, જેહ સક્કારે સહુ રે. સાહિબ ! ૨૩ શિષ્ય કહે જો ગુરુ અજ્ઞાની, ભજતાં ગુણનિધિ જાણી રે; જો સુવાસના તો કિમ ત્યજતાં, તેને અવગુણ જાણી રે ? સાહિબ ! ૨૪
ગુરૂ બોલે શુભ વાસન કહિયેં, પન્નવણિજ્જસ્વભાવ રે; તે આયત્તપણે છે આઘેં,પ જસ મન ભદ્રક ભાવ રે. સાહિબ ! ૨૫
સૂકું માની સૂકું થાતા, ચઉભંગી આચાર રે; ગુરુ કહણે તેહમાં ફલ જાણી, કહીયે સુજશ અપાર રે. સાહિબ ! ૨૬
ઢાલ સાતમી
[રાગ-ધમાલનો, રાગીતાની અથવા સુરત મહિનાની દેશી]
કોઈ કહે `ગુરૂ ગચ્છ ગીતારથ સારથ શુદ્ધ, માનું પણ નિવ દીસે જોતાં કોઈ વિશુદ્ધ; નિપુણ સહાય વિના કહ્યો સૂત્રે એક વિહાર, તેહથી એકાકી રહેતાં નહી દોષ લગાર. ૧ અણદેખતા આપમાં તે સવિ ગુણનો યોગ, કિમ જાણે પરમાં વ્રત ગુણનો મૂલ વિયોગ ?
છંદ દોષ તાંઈ નવિ કહ્યા પ્રવચને મુનિ દુઃશીલ; દોષલવે પણ ચિરપરિણામી બકુાકુશીલ. ૨
૧૦
૧. તે ૨. સહકારે ૩. સુણી વાસના ૪. તેહન ૫. આદેં ૬. મતિ ૭. ગુણ ૮. ભમરગીતાની. ૯. વિબુધ ૧૦, પરિણામે
૨૮૬
ગૂર્જર સાહિત્યસંગ્રહ (યશોવાણી)
Jain Education International 2010_02 For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
