________________
ઈમ ભાષી તે મારગ લોપે, સૂત્રક્રિયા સવિ પીસી; આચરણા-શુદ્ધિ આચરિયે, જોઈ યોગની વીસી રે. જિનજી ! ૫ પંચમ આરે જિમ વિષ મારે, અવિધિ દોષ તિમ લાગે; ઈમ ઉપદેશપદાદિક દેખી, વિધિરસિયો જન જાગે રે જિનજી! ૬ કોઈ કહે જિમ બહુ જન ચાલે, તિમ ચલિયે શી ચર્ચા ? મારગ મહાજનચાલે ભાષ્યો, તેહમાં લહીયે અર્ચા રે જનજી! 9 એ પણ બોલ મૃષા મન ધરીયે, બહુજનમત આદરતાં; છેહ ન આવે બહુલ અનાય, મિથ્યામતમાં ફિરતાં રે. જિનજી! ૮ થોડા આર્ય અનારયજનથી, જેન આર્યમાં થોડા; તેમાં પણ પરિણતજન થોડા, શ્રમણ અલપ બહુમુંડા ૨. નિજી ! ૯ ભદ્રબાહૂગુરુ વદનવન એ, આવશ્યકમાં લહિયે; આણાશુદ્ધ મહાજન જાણી, તેહની સંગે રહિયે રે. જિનજી! ૧૦ અજ્ઞાની નવિ હોજે મહાજન, જો પણ ચલવે ટોલું, ધર્મદાસગણીવચન વિચારી, મન નવિ કીજે ભોલું રે. જિનજી! ૧૧ અજ્ઞાની નિજ છંદે ચાલે, તસ નિશ્રા વિહારી; અજ્ઞાની જે ગચ્છને ચલવે, તે તો અનંતસંસારી રે. જિનજી! ૧ર ખણ્ડ ખણ્ડ પડિત જે હોવે, જે નવિ કહીયે નાણી; નિશ્ચિત સમય લહે તે નાણી, સંમતિની સહિનાણી રે. જિનજી! ૧૩
૧. સરખાવો: મારે વિનં મુત્ત. ન વત્થાર તર (૩) સુમમ ! तह अविहिदोसजणिओऽधम्मोवि य दुग्गई हर । १ ॥
શ્રી ઉપદેશપદ
સિદ્ધાંતનવિચાર રહસ્ય ગર્ભિત ૩૫૦ ગાથાનું સ્તવન
૨૭૩
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
