________________
३२८
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।।
शौडिर्यवारवरनिर्ममताप्रमुक्तैः । पक्षाश्रितैश्च निशितैस्तु पतत्रिभिश्च ॥
लोभस्य मार्गणगणाः सहसा विनष्टाः ।
पथ्येव तत्र समरे स्वगुणच्युताश्च ॥ ३५ ॥
શૌડિર્યના સમૂહથી મનોહર એવા નિર્મમતા (નામના યોદ્ધાએ) મૂકેલા, પાંખોવાળા, તથા તીક્ષ્ણ એવાં બાણોથી તે સંગ્રામમાં લોભ નામના સુભટના પોતાની દોરીઓથી છૂટેલાં બાણોના સમૂહો એકદમ માર્ગમાં જ નાશ પામ્યા.
बाणप्रहारभरनिर्गतरक्तरक्त ।
मंगं तदा हतहृदः सहसास्य रेजे ॥
छन्नंव लोभसुभटस्य बहिर्गतैश्च । कोपप्रवाहनिकरैरिह हृद्यमातैः ।। ३६ ॥
તે વખતે અહીં બાણોના પ્રહારોના સમૂહથી નીકળેલા રુધિરથી રક્ત થએલું, હણાએલા હૃદયવાળા એવા આ લોભ નામના સુભટનું શરીર જાણે (પોતાના) હૃદયમાં નહીં માતા અને (તેથી) બહાર નીકળેલા એવા ક્રોધના પ્રવાહના સમૂહોથી જાણે એકદમ આચ્છાદિત થયું હોય નહીં જેમ તેમ શોભવા લાગ્યું.
कुंतं ततं ततविषादगतो गताशो ।
हस्ते स्वयं खलु विधाय वधाय लोभः ॥
१. निशितक्ष्णुतशातानि तेजिते ।। इत्यमरः ।। २. रक्तं नील्ययदिरंजिते । कुंकुमेऽसृज्यनुरक्ते । प्राचीनामलकेऽरुणे । इति हैमः ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
