________________
३२६
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।। दंतावलेंद्रमदधूताशिरःसमुत्थ । __सिंदूरपूरपरिपूरितदिग्विभागाः ॥ वाचंयमप्रति रणागतमोहभूपे ।।
कोपाजडा अपि तदा ह्यरुणाव रेजुः ।। ३० ॥
તે વખતે શ્રેષ્ઠ હાથીઓના, મદથી કંપાવેલા મસ્તકમાંથી ઉડેલા સિંદૂરના સમૂહથી ભરાએલા જડ એવા પણ દિશાઓના ભાગો, મુનિરાજ સામે લડવા માટે આવેલા મોહરાજા પ્રતે કોધથી જાણે લાલ થયા હોય નહીં જેમ તેમ શોભવા લાગ્યા. आकाशगानरिशराहतवीरमौली।
बाहुव्रजं हृदि विमन्य करालवालान् ॥ पीतेः खुरोद्धतरजःपिहितेतरीक्षे ।
मार्तंडमंडलमपीह भयाद्व गुप्तम् ।। ३१ ॥
આકાશમાં ઊછળેલાં એવાં શત્રુઓનાં બાણોથી હણાએલાં (છેદાએલાં) સુભટોના ભયંકર કેશોવાળાં મસ્તકોને, હૃદયમાં રાહુનો સમૂહ જાણીને, સૂર્યનું મંડલ પણ અહીં, ઘોડાની ખરીઓથી ઊડેલી ધૂલિથી આચ્છાદિત થએલા આકાશમાં જાણે ભયથી જ હોય નહીં જેમ તેમ ગુપ્ત રહ્યું. आगत्य सोऽथ रभसा निजवाजियुक्तो । ___मुक्तो द्रुतं चपलमोहमहीधवेन ॥
१. दंती दंतावलो हस्ती ।। इत्यमरः ।। 'दंतशिखात् संज्ञायाम्' (५।२।११३) इति वलच् । 'वले' (६। ३। ११८) इति दीर्घः ॥ इति स्वोपज्ञटीकायाम् ॥ २. मौलिमस्तकमुंडके ॥ इति हैमः ।। ३. पीति श्चे स्त्रियां पाने ॥ इति मेदिनी ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
