________________
ચતુર્દશઃ સ. / पृष्टेऽस्य मानसुभटं भटकोटिकल्पं ।
कल्पांतकालविकरालघनाघनोग्रम् ॥ हंसप्रवासदममूं सततं जनना ।
मीक्षस्व तं कपटदंतिगतं मुनींद्र ॥ ८ ॥
વળી હે મુનીંદ્ર ! આની (ક્રોધની) પાછળ (રહેલા) ક્રોડો સુભટો સરખા, કલ્પાંતકાળના ભયંકર વરસાદ સરખા ભયંકર, માણસોના પ્રાણોને (હંસોને) હમેશાં પ્રવાસ આપનારા તથા કપટ રૂપી હાથી પર ચડેલા એવા તે આ માન નામના સુભટાને તમો જુઓ. तत्पार्श्वगं सुभटमेनमथोग्रवीर्यं ।
लोभाभिधं मुनिवरेंद्र विनिद्रनेत्रम् ॥ नेत्रं सदा नरकभूमिपतेः स्वनेत्रै ।
रीक्षस्व हि त्वरितमत्र गतत्रपाश्वम् ।।९॥
હે મુનિવરેંદ્ર ! હવે તેની (માનની) પાછળ (રહેલા) ભયંકર વીર્યવાળા, પ્રફુલ્લિત આંખોવાળા, હમેશાં નરકના સ્વામિપ્રતે (યમપ્રતે) લેઈ જનારા, તથા નિર્લજ્જતારૂપી ઘોડાવાળા એવા આ લોભ નામના સુભટને તમો અહીં તુરત જુઓ. एवं मुने विविधवाहनगाननेका।
नेकाग्रमानसपरान् समरे समेतान् ॥ नानास्त्रमंडितकरानरिसैनिकाग्रा ।
नीक्षस्व दंडधरकर्मकरानिवोग्रान् ।। १० ॥
હે મુનિરાજ ! એવી રીતે વિવિધ પ્રકારના વાહનો પર ચડેલા, એકાગ્ર મનમાં તત્પર, નાના પ્રકારોના હથિયારોથી શો
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org