________________
પંચમ: ń: ધ
तत्र वारांगनैकासी, द्दासीकृतसुरांगना । સ્વનિરુપમ પેન, નાા મનમાલિા //દ્દધ્ ||
તે નગરમાં પોતાના નિરુપમ રૂપથી દાસીરૂપ કરેલ છે દેવાંગના જેણીએ, એવી મદનમાલિકા નામની એક વેશ્યા હતી.
सा तताड जनान्नित्यं, निजनेत्रपतत्त्रिभिः । ચિત્રં નાઃ પરં તેના, મચંતાનુંમદ્ભુતમ્ ।। ૬૬ ।।
તે વેશ્યા હમેશાં લોકોને પોતાના નેત્રરૂપી બાણોથી મારતી હતી, પણ આશ્ચર્યની વાત છે કે, તેથી માણસો ઊલટા અપૂર્વ આનંદ માનતા હતા.
९९
रूपरत्नखनौ तस्यां राजा सोऽयमरज्यत ।
,
चित्रं किमत्र यद्राजा, काशगोऽपि कलंकभृत् ।। ६७ ।।
રૂપરૂપી રતોથી ખાણ સરખી એવી તે વેશ્યામાં તે આ કામપાલ રાજા પણ આસક્ત થયો, પણ તેમાં શું આશ્ચર્ય છે ? કેમકે આકાશમાં રહેલો રાજા પણ (ચંદ્ર પણ) કલંકને ધરનારો છે!
राज्यकर्मात्यजद्राजा, रक्तोऽस्यां मलमंदिरे | दर्श मुक्तो हि किं चित्रं, राजापि निजकर्मणा ।। ६८ ।।
મલિનતાના મંદિર સરખી એવી તે વેશ્યામાં આસક્ત થએલા તે રાજાએ રાજ્યકાર્યોનો ત્યાગ કર્યો, પણ તેમાં શું આશ્ચર્ય છે ? કેમકે મલિનતાના સ્થાનક સરખી એવી અમાવાસ્યામાં આસક્ત થએલો રાજા પણ (ચંદ્ર પણ) પોતાના કાર્યથી મુક્ત થએલો છે, ( અર્થાત્ તે દિવસની રાત્રીએ તે પણ પ્રકાશ આપતો નથી.)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
