________________
કુમારપાલે ગુરુદેવને વિધિપૂર્વક વંદના કરી. સાથેના રાજાઓએ અનુકરણ કર્યું.
રાજાઓએ ગુરુદેવની કુશળતા પૂછી.
ગુરુદેવે પ્રસન્નવદને કહ્યું : ‘દેવ-ગુરુની કૃપાથી કુશળતા વર્તે છે.' બધા રાજાઓ વિનયપૂર્વક ગુરુદેવની પાસે બેઠા. ગુરુદેવ સાથે વાર્તાલાપ કરવા લાગ્યા. કુમારપાલની નજર, ગુરુદેવે ઓઢેલા વસ્ત્ર પર પડી જ ગઈ હતી. એમના મનમાં થોડી ગ્લાનિ થઈ આવી હતી.
‘આ બધા રાજાઓ ગુરુદેવના શરીર પર આવું જાડું અને ગામઠી વસ્ત્ર જોઈને કેવો વિચાર કરતા હશે ? બધા રાજાઓ જાણે છે કે આ મારા ગુરુદેવ છે...પણ કદાચ નહીં જાણતા હોય કે ગુરુદેવ રાજાના ઘરેથી ભિક્ષા નથી લેતા, વસ્ત્ર નથી લેતા...કે પાત્ર નથી લેતા...તેઓ વિચારતા હશે કે ગુજરાતના આવા મોટા રાજા, ગુરુદેવને સારાં કપડાં પણ નથી આપતા ?’
કુમારપાલનું મન બેચેન બની ગયું. ગુરુદેવને ખ્યાલ આવી ગયો.
કુમારપાલે રાજાઓને કહ્યું : ‘ચાલો, હવે આપણે ઊઠીએ. ગુરુદેવને ભિક્ષાનો સમય થઈ ગયો છે.' રાજાઓએ પુનઃ ગુરુદેવને ભાવપૂર્વક વંદના કરી અને ઉપાશ્રયની બહાર નીકળી રથોમાં બેઠા. કુમારપાલ ઉપાશ્રયમાં ઊભા રહ્યા હતા, તેઓ ગુરુદેવ પાસે બેઠા અને બોલ્યા : ‘ગુરુદેવ, આ વસ્ત્ર આપના દેહ પર શોભતું નથી. શું ગુજરાતના જૈનો પાસે સારાં વસ્રો નથી...કે આવું જાડું અને ગામઠી વસ્ત્ર આપને આપે છે ?’
ગુરુદેવે કહ્યું : ‘રાજન્, તમે તમારાં હજારો... લાખો સાધર્મિક ભાઈ-બહેનોની ખબર-અંતર લો છો ખરા ? તમારા સાધર્મિકો કેવાં મકાનોમાં રહે છે, કેવું ભોજન કરે છે, કેવાં કપડાં પહેરે છે, વગેરે જાણવાનો તમે પ્રયત્ન કર્યો છે ? સુખી અને સમૃદ્ધ શ્રાવકોએ પોતાના સાર્મિકોની સંભાળ રાખવી જોઈએ ! દુ:ખીનાં દુઃખ દૂર કરવાં
સર્વજ્ઞ જેવા સૂરિદેવ
૧૫૪
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org