________________
૧૪૨
પૂ.ગુરુમહારા જ - “નમસ્કાર મંત્રના આરાધકે ઉપધાન વહન કરવાં તે ઘણું લાભકારક છે.”
સાધક – “આપ આજ્ઞા કરશો ત્યારે જરૂર થઈ જશે.”
૨૦૩૧ના કારતક વદ ૨ લુણાવામાં મૂળ વિધિથી અઢારિયું કરાવ્યું અને ૨૦૩૧ના આસો વદ ૧૪ થી બેડામાં મૂળ વિધિથી બીજું અઢારિયું કરાવ્યું. ૨૦૩૨માં રાતા મહાવીરજી તીર્થમાં પૂ. ગુરુમહારાજે માળ પહેરાવેલી.
--- --- એક પ્રસંગે કોઈ આરાધક આત્મા ગુરુમહારાજ પાસે આવેલા. તેમના જીવનમાં કાંઈક અનિષ્ટ બનેલું. તેમણે પ્રશ્ન પૂછયો
જીવનમાં કોઈ વિચિત્ર પ્રસંગ બની જાય અને દરરોજની આરાધનામાં મન ના લાગે, જાપ વખતે ખાલી મણકા ફરે અને મન ગમે ત્યાં ફરે, પૂજા કરતી વખતે ચિત્ત ચગડ઼ળે ચડેલું રહે તો આવી રીતે આરાધના કરવી તેનાં કરતાં થોડા દિવસ ન કરીએ તો વધુ સારું - આ વિચાર બરાબર છે ? - પૂજ્ય ગુરુમહારાજ તત્ત્વ સમજાવે છે -
તમે દરરોજનો આરાધનાનો ક્રમ ગોઠવ્યો છે. તેમાં પૂજા, જાપ, ધ્યાન, સામાયિક, પ્રતિક્રમણ વગરે નિમિત કરો છો. હવે જીવનમાં કાંઈ પણ કારણ બને તે વખતે મને વિક્ષિપ્ત બની જાય તો પણ દરરોજની આરાધનાનો ક્રમ ચાલુ રાખવો જરૂરી છે.
બાહ્ય સંજોગો કર્માધીન હોવાથી ફેરફાર થયા કરે છે. ખરાબ સંજોગ પણ કાયમ ટકતા નથી.
દા. ત. કોઈ સ્વજનનું મૃત્યુ થયું. આરાધનામાં મન લાગતું નથી. છતાં આરાધના ચાલુ રાખી હોય તો થોડા દિવસ પસાર થતાં ધીમે ધીમે ઠેકાણું પડી જાય છે.
વ્યવહારમાં પણ દશ પંદર દિવસ વેપાર ધંધામાં પણ માણસ જઈ શકતો નથી. પણ કાળતત્ત્વ કામ કરે છે. ધીમે ધીમે જીવનનું બધું રૂટીન કાર્ય હતું તેમજ ચાલુ થઈ જાય છે. તે રીતે આરાધનામાં પણ કાળ તત્ત્વ કામ કરે છે. પંદર દિવસ-મહિનો પસાર થતાં મન ધીમે ધીમે મૂળ ગતિએ કાર્ય કરતું થઈ જાય છે. અને રોજની આરાધનાનો નિત્ય ક્રમ ચાલુ રાખેલાં હોય તો આરાધના મૂળ સ્વરૂપમાં પાછી ચાલુ થઈ જાય છે, અને વિકાસ પણ શરૂ થાય છે.
જો મનનું ઠેકાણું નથી તો મંત્ર ગણવાથી શું ફાયદો ? આવો વિચાર કરીને આરાધનાનો નિત્યક્રમ છોડી દીધો હોય તો પ્રમાદ ચડી બેસે છે. અને છે કે બાર મહિને પણ આરાધના મૂળ સ્વરૂપે શરૂ થઈ શકતી નથી. માટે આરાધનાનો નિત્યક્રમ વિચિત્ર સંજોગો વચ્ચે પણ ચાલુ રાખવો તે આરાધકનું કર્તવ્ય છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
