________________
કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ સુધીના માર્ગમાં આત્માની સાચી ઓળખ દ્વારા જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ કરી સંયમ-ત્યાગનો માર્ગ અપનાવીને મોક્ષગામી બની શકાય છે. તેવું શિક્ષણ આપણા આચાર્ય મહારાજ સાહેબોએ યુવા શિબિરો દ્વારા, શિક્ષણ સંઘની સંસ્થાઓ દ્વારા, પત્રિકાઓ દ્વારા, વિદ્વાનોના પ્રવચનો દ્વારા અપાવવા જોઈએ. આથી માત્ર યુવા વર્ગ જ ધર્માભિમુખ નહીં થાય પણ જેન ધર્મનો પ્રચાર અને પ્રસાર પણ થશે.
આજે યુવાનોની સાથે સાથે સૌ પ્રથમ તો આગળની પેઢીના વાલીઓને પણ ધર્માભિમુખ કરવા ખૂબ જરૂરી છે. જો તેઓમાં ધર્મના સંસ્કાર હશે તો તેઓ પોતાનાં બાળકોમાં તેવાં સંસ્કારનું સિંચન કરી શકશે. આવા સંસ્કારોનું આરોપણ થવું જ જોઈએ અને તે માટે માત્ર હવે પાઠશાળાઓથી કામ નહીં ચાલે પણ હિન્દુ વિદ્યાપીઠોની જેમ જૈનધર્મની શાળાઓ અને વિદ્યાપીઠોની સ્થાપના થવી જોઈએ. આ માટે ઘણું મોડું થઈ ગયું છે પણ જાગ્યા ત્યારથી સવાર.
આપણે ત્યાંથી ઘણા વિદ્વાનો પરદેશોમાં ધર્મનાં પ્રવચનો આપવા જાય છે ત્યાં તેમને કેવાં કેવાં અનુભવો થાય છે, પરદેશના વસતા ભારતીઓ અને ત્યાંના સ્થાનિક લોકો કેટલા પ્રમાણમાં, કેવી રીતે જૈન ધર્મમાં રસ-રુચિ ધરાવે છે તેનું અધ્યયન કરી અને આપણા યુવાનો જે પશ્ચિમ તરફ વળી રહ્યાં છે તેમને તેનો વૃત્તાંત આપવો જોઈએ. તેમના અનુભવો કહેવા જોઈએ. તે દ્વારા પરદેશના લોકો શા કારણે આપણા ધર્મ તરફ વળી રહ્યાં છે તે યુવાનોને સમજાશે. વિદ્વાનો પર સૌથી મોટી જવાબદારી છે કે આવી યુવાપેઢીને નાસ્તિક બનતી અટકાવે. અને જિન શાસનમાં જે જન્મ મળ્યો છે તેની મહત્તા લોકોને સમજાવે. ચર્ચાસત્રો, વાર્તાલાપો, પત્રવ્યવહાર દ્વારા સતત યુવાનોના સંસર્ગમાં રહી તે તેમનું માનસ પરિવર્તન કરે.
એકતા એ પણ જૈનધર્મના પ્રચાર અને પ્રસારનું મહત્ત્વનું પાસું છે. જો દરેક ફિરકા એક જૂથ થઈને રહીએ તો જેનોનો વિશાળ સમુદાય ઊભો થશે
જ્ઞાનધારા
(જૈનસાહિત્ય જ્ઞાનસત્ર-૨)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
