________________
હૈદ્રા શાહ
૨૯:
દિવસે વહેલી સવારે નીકળી ગયેલા. પછી તેઓએ નાગિની દેવી સાથે કેટલીક વાતા કરી. કારણ કે તે આપના ધમ ગિની થાય છે. નાગની દેવીએ પણ એક પત્ર લખી આપ્યા છે.
<
શુ` કઈ પ્રકારની વિત્તિ...'
"
ના ના...ના...એવું કશું નથી. આપની સાથે ભાજન લઈને પછી પત્રો આપીશ.'
*
દેદા શાહ કઈ કહેવા જોય તે પહેલાં જ પેથડ અંદરથી આવ્યા અને પિતાજી સામે જોઈને બોલ્યેા : બાપુજી, શ્રીના સે કુડલા ઉજયની રવાના કરી દીધા છે.'
‘ સારું. જો આ આપણા મહેમાન છે. નાંદુરીના ચાકસી શે સ્વરૂપચંદભાઈના મહેતાજી છે.'
પેથડે ઊભા ઊભા જ હાથ જોડીને નમન કર્યુ.
મુનીમ તા પેથડનું આરેાગ્ય, રૂપ અને સુદ્રઢ કાયા જોઈ તે અવાક અની ગયા. તેણે સાંભળ્યું હતું કે પેથડકુમાર નવજવાન છે પણ આજ નજરે જોયા. પછી તેના મનમાં થયું કે સાંભળી વાતા કરતાં તો પેથડકુમાર અનેક ગણુા ઉત્તમ દેખાય છે. જાણે કેઈ દેવ પુત્ર...ગુલાબી રૂવિશાળ નયના, સપ્રમાણ અને સ્વસ્થ કાયા, બળપૂર્ણ બાહુ, વિશાળ વક્ષસ્થળ, સાદાઈ તે જાણે જીવનરૂપ બની ગઈ છે. જાડી ધેાતી, લાંખી ખયતુ કેડિયું, માથે નાના કટકા ! અંગ પર કોઈ જાતના અલકાર નહિ. વાહરે દેદા શાહ ! ધમધાકાર ચાલે છે. અઢળક આવક લાગે છે, લાખા સામૈયાનું દાન કર્યુ છે. અને રાજ સવારે સવાશેર સાનૈયાનું દાન શેઠાણી કરતાં રહે છે... આવી દેલત હોવા છતાં પુત્ર ને પિતા બંને કેટલા સાદા છે ? કાઈ જોનાર એમ ન કહે કે આ પિતા એક દાનેશ્વરી છે...આવા વિચારામાં ખાવાઈ ગયેલા મુનીમ સામે જોઈને દેદા શાહ ખેલ્યા ;
છે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
