________________
પ્રકરણ ૧૯ મું :
: ખાત મુરત:
વી, આપ સત્ય કહો છે. એમાં મને સંશય નથી, આપ વિજય મેળવશે એવી શ્રદ્ધાનો હું ત્યાગ કરતા નથી પરંતુ આવી હેડય આપે ન કરવી જોઈએ. નીલવરણે કહ્યું.
શા માટે ?”
“ આપ માલવદેશના એક અતિ સુંદર, કલાકાર અને જ્ઞાનપ્રિય ગણિકા છે, નારી છે. આવી હાય કોઈ વાર માનવીની તાકાતને અને ગર્વને પાડી દેતી હોય છે. આ કરતાં આપ દસ વીસ હજાર સેનૈયાની હેડય કરો તે વધારે ઉચિત છે.”
“નીલવરણ, તારી ભાવના બદલ હું તારો આભાર માનું છું. પણ મારી કાયા આ નગરીના પાણીથી પોષાયેલી છે. મારું પાણી શરમાય એવું મારાથી કેમ થાય? હું અવશ્ય વિજયિની બનીશ એમાં મને કોઈ પ્રકારનો સંશય નથી, છતાં હું હારી જઉં તો જેના બળ પર મેં આ સાહસ ખેડયું છે તે મારું બેતર કળાઓનું જ્ઞાન અને આ રૂપરંગ અટલ કેમ રહી શકે ?
નીલવરણ નાગિનીના તેજસ્વી નયને સામે જોઈ રહ્યો. અને
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
