________________
૧૪૨
દેદા શાહ લલ્લ શાહે દેદા શેઠ સામે જોઈને કહ્યું : “શેઠીયા, તમારાં વખાણ તો ખૂબ સાંભળ્યાં છે. પૂર્વની પુન્યાઈને આ સદુપયોગ વિરલા જ કરતા હોય છે બોલો શેઠીયા આવતી કાલની નોકારશીમાં શું શું બનાવવું છે? અમારે ત્યાં તે મોટે ભાગે સુખડી ને સેવ, ગાંઠીયા ને તળ્યા ચૂરમાના લાડવા, શીરા ને મગ આ પ્રમાણે થતું હોય છે. દાળ ભાત પણ ખરા. આવતી કાલે તીથિ નથી એટલે લીલું શાક પણ થઈ શકશે.'
શેઠજી, મારે વિચાર તે જે ઉત્તમ હોય તે બનાવવાનું છે.” ઉત્તમ તો મગની દાળને શીરે ગણાય છે.”
તો તે બનાવે. સાથે બે શાક, કુલવડાં, પાપડ, ચટણી, મગની દાળ, ભાત, કઢી.” દેદા શેઠ વાકય પૂરું કરે તે પહેલાં જ નગરશેઠ બોલી ઊઠયા : “આ તે ઘણું સરસ થઈ પડશે.” પછી લલ્લ શાહ સામે જોઈને કહ્યું : “લલ્લુભાઈ, આ બધી સામગ્રી તૈયાર થઈ શકશે?”
તમારે કશી ચિંતા ન કરવી. મગની દાળ વાટવા માટે હું પંદર ગોલણને કહી દઈશ... કાછીયાઓને અત્યારે જ કહી દઈશ કે લીલાં શાક સવારનાં આપી જાય...કારેલાં અને કેળુ ગવારનાં બે શાક સરસ થશે. મગની લચકા દાળ, સારા માયલા ચોખા અને કઢી. આમાં ક વખત લાગે તેમ હતો. આપણે છસો માણસોની રસાઈ કરવી પડશે.”
દેદા શેઠે કહ્યું : “કાકા, આપને જે યોગ્ય લાગે તે કરવાનું ખર્ચમાં કોઈ પ્રકારને ખટો લોભ નહિ કરવાને. મારે સહુ સાધમી ભાઈઓને ઉલ્લાસ અને પ્રેમથી જમાડવા છે એટલે પૈસા કરતાં મારા મન સામે જેજે. રસોઈ તે કેટલા માણસોની કરવી એ તમારે વિષય છે પણ મને લાગે છે કે સો બસે માણસની રસોઈ વધારે
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
