Page Text
________________
“સુનંદા.”
સુનંદા, શાંતરસની પ્રતિમા, પાછળ જ ઊભી હતી. એના મોનુ લાવણ્ય હમણાં વધતું ચાલ્યું હતું. એનાં અંગો મોહક રીતે સ્થળ બની રહ્યાં હતાં. સિંહચર્મની નવી જ બનાવેલી કંચુકી એના યોવનભર્યા દેહને તંગ બનાવી રહી હતી, ને ડોલરફૂલ નાખીને ઇંગુદીરસથી છલોછલ બાંધેલી વેણી જોનારની આંખને પકડી રાખતી હતી. એણે પોતાના નાજુક હાથોમાં કંઈક છુપાવ્યું હતું.
સુનંદાએ કહ્યું : મેરુકુલવાસિનીને એક વાર તો આ પર્વતો ઓળંગતી નિહાળો. સુયોધ, તમે અહીં રહેજો, કુમાર સાથે હું જઈશ.
સુમંગલા હોત તો તને જ લઈ જાત. અમને મેદાનના યોદ્ધાઓને પર્વતની શ્રેણી પર ચઢવું સ્વાભાવિક રીતે દુષ્કર લાગે છે. તારો જરૂર ખપ પડે. તું ઉપયોગી નીવડે છતાં આ બધા સમુદાય માટે તારી અહીં જ જરૂર છે.”
“ભલે, પણ મારી એક વાત સ્વીકારવી પડશે.”
“શી વાત ? દેવી સુનંદાની કોઈ વાત સ્વીકારવામાં આવી ન હોય તેવો એકાદ દાખલો આપશો ?” કુમારના શબ્દોમાં ઘેલું વાત્સલ્ય હતું.
મને તમારી સુંદર વેણી ગૂંથવા દો ! આ ઇંગુદીરસ લઈને આવી છું. રોજ ઝાડઝાંખરામાં ફરતાં વેણી કેવી વિવર્ણ ને વિશીર્ણ થઈ ગઈ છે! કુળવાસિની લલનાઓ મને રોજ ઠપકો આપે છે કે કુમારની કેશાવલિ જેવી નયનસુભગ કેશાવલિ આપણામાં કોની હતી ? હજારો કુળસ્ત્રીઓ એની ઈર્ષ્યા કરતી. એની આજે આ વિવર્ણ દશા ?”
કુમારે કહ્યું: “કેશની રક્ષા કરતાં આપણા કર્તવ્યની રક્ષા વધુ જરૂરી છે.”
એ વાત સાચી, પણ દેવી સુમંગલા હોય તો, તમને મસ્તકે ગ્રહીને કેશ ગૂંથે. તેમની અનુપસ્થિતિમાં મારું કર્તવ્ય મારાથી કેમ ચુકાય ?
કુમારે કેવળ મુક્ત હાસ્ય કર્યું.
સુયોધ નમીને ચાલ્યો ગયો. સુનંદાએ ધીરેથી કુમારના સુંદર મસ્તકને પોતાના વક્ષસ્થળ પર મૂક્યું; કોમળ હાથે લટોમાં રસ સીંચવા માંડયો.
એ દશ્ય અપૂર્વ હતું. ઘનશ્યામ વાદળોની બે કોર પર સૂર્ય ને ચંદ્ર પ્રકાશતા હતા. કૌમુદીએ જાણે વાદળના વસ્ત્રથી સૂર્યને ગ્રહ્યો હતો.
પ્રગતિને પ્રત્યાઘાતો ૭૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |