Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 96

ભાંગી નાખી એક કબીલાને પેલા શિકારીઓ ઉપાડી ગયા. પાંચેક સ્ત્રીઓ, ત્રણેક પુરુષો ને છએક નાનાં બાળકો આ લૂંટમાંથી હાથ આવ્યાં. નાનાં નાનાં તાજાં બાળના માંસનું એ દિવસે તેઓએ ભોજન પકાવ્યું.
અગ્નિના મોટા તાપણાની ચારેતરફ સહુ કૂંડાળું વળીને બેઠાં. ખાદ્ય પીરસાયું, પેય અપાયું. ભૂખ્યા પેટે સહુએ હોંશે હોંશે ખાધું ને ઢીંચીં ઢીંચીને પીધું. પછી સહુએ બીભત્સ કાર્યનો આરંભ કર્યો. આજ સુધીની પ્રથા એવી હતી કે એક યુગલ જ પરસ્પર કામેચ્છા તૃપ્ત કરતું. આજે વળી આ રસિયાઓએ નવી તરકીબ શોધી કાઢીઃ એક યુગલની સ્ત્રી ને બીજા યુગલનો પુરુષ ! આ પરિવર્તનમાં અદ્ભુત રસ આવ્યો. વધારામાં, લૂંટમાં આવેલી પાંચ સ્ત્રીઓ પર પણ આ રસિયાઓએ હાથ માર્યો.
અને કર્ણોપકર્ણ આ વાત જ્યારે આગળ પ્રસરી, ત્યારે અનેક રસિયાઓ એમાં દાખલ થયા. એક તરફ માનવોદ્ધારની ઝડપી આગેકૂચ; બીજી તરફ એની પીઠ પાછળ આ મહાન ઘાતક પ્રવૃત્તિ !
પ્રગતિ સાથે જ પ્રત્યાઘાતો અનિવાર્ય હોય છે.
કુમાર વૃષભધ્વજ પાસે આજે સવારે પોકાર આવ્યો કે દેવ, કૂબાઓ પર ફરીથી શિકારીઓનો પંજો પડી રહ્યો છે. માનવકુળો ફરીથી ભયભીત બન્યાં છે. જંગાલિયત ફરીથી એમનામાં જાગી રહી છે.
દેવી સુમંગલાની પ્રવૃત્તિના શા વર્તમાન છે ?”
“દેવ, એમણે તો જબરો કડપ બેસાડ્યો છે. એક પણ પશુ હવે ખોવાતું નથી કે ખૂટતું નથી, એક પણ હણાતું નથી.”
બરાબર, એટલે જ માનવબાળ ખૂટે છે, ને ચોરાય છે. સુયોધ !” કુમારે પોતાના સદાના પાર્થચર સુયોધને હાક મારી.
સુયોધ પ્રચંડ કાયાવાળો પ્રતાપી યોદ્ધો હતો, વનમાનવમાંથી નરમાનવ બન્યા પછી, એણે જ કુમારનાં સાહસોમાં સાથ દીધો હતો. લાંબી છતાં ઝટાદાર દાઢી ને ભરાવદાર મૂછો વચ્ચે એના તાંબા જેવા ઊપસેલા ગાલ ને અગ્નિ જેવી આંખો ભલભલાને ડારી દેતી, છતાં એનું હાસ્ય બાળક જેવું નિખાલસ હતું.
આજકાલ એ શસ્ત્રાગારની રચનામાં લાગ્યો હતો. એણે અને કુમાર વૃષભધ્વજે કાલે જ લીલા વાંસ ને પશુના ચામડાની દોરીમાંથી ધનુષ્યની રચના કરી હતી. ગઈ કાલનો આખો દિવસ કુમાર અને સુયોધે ટંકાર કરવાની હરીફાઈમાં
પ્રગતિ ને પ્રત્યાઘાતો ૭૭