________________
મદનફળ,* વરવધૂના હસ્તમાં પહેરાવ. ચાલો સુનંદાને હું કુમારની પાસે લાવું છું. પારિજાતકનાં પુષ્પોની એક એક છડી બંનેના હાથમાં આપ, ને આ નવમલ્લિકાનો ગૂંથેલો લાંબો નવસરો હાર મને આપ, જેથી બંનેના કંઠમાં આરોપું.'
શરમાતી, ધકેલાતી સુનંદા ઋષભની પડખે આવી ઊભી. એ વારે વારે સુમંગલાનાં વક્ષસ્થળમાં લજ્જાથી પોતાનું મસ્તક નાખી દેતી હતી. ચાલો, કુળસ્ત્રીઓ, તમે સુસ્વરે કંઈક ગાઓ.’’
વાંસનાં વનોમાં પવન જેવી વેણુ બજાવે છે, એવું ઝીણું ઝીણું કુળસ્ત્રીઓ ગાવા લાગી.
“કુમાર, સુનંદાની સાથે માતૃગૃહમાં પ્રવેશ કરો !”” “પણ દેવી, તમારે પણ સાથે જ આવવું પડશે.’
“ત્યાં, જગ્યા નથી : બે જણાં માટે જ સ્થાન છે,” “અહીં સ્થળ છે.” કુમારે પોતાનું શ્રીવત્સથી શોભતું વક્ષસ્થળ બતાવ્યું. “ત્યાં તો મારું આસન પડેલું જ છે. એમાંથી આજે અર્ધો ભાગ મારે બક્ષિસ આપવો છે.'’
“મેઘ અને મહાદેવીઃ બંનેની કૃપા સમાન છે.”
ચાલો, હવે પરસ્પર જીવનને ઉપયોગી દૂધ, ધૃત, નવનીત, જલ ને દૂર્વાની આપલે કરો. પરસ્પર હસ્તની આપલે કરી હૃદયની આપલે સૂચવો.’ “સુંદર રમત રમવા માંડી છે, સુમંગલા ! તારી આ રમતમાંય હું કર્મભૂમિને યોગ્ય કોઈ નવસંદેશ જોઈ રહ્યો છું.’ કુમાર ઋષભે હસતાં હસતાં ને દેવીની આજ્ઞા મુજબ વર્તતાં કહ્યું.
“કૃપા કરીને સુનંદાના પદચિહ્નમાં તમારો પગ મૂકીને ચાલો ! આ સૂર્યનો અગ્નિ, આ સરિતાનાં જળ, આ જીવનદાત્રી દૂર્વા ને માતાસમી આ પૃથ્વીમાતાની ધૂળ ઃ એની સાક્ષીએ તમે જોડાઓ છો. ચાલો, સુનંદા ! કુમા૨નાં પગલાં અનુસરો !''
એકબીજાંના પગલે ચાલતાં બંને બહાર નીકળ્યાં.
“અરે, પેલો કરભક ક્યાં ગયો ?’’
થોડે દૂર કેળના સ્થંભો સાથે સૂંઢને પંપાળી રહેલ ગજરાજના સપૂતને સુમંગલા સૂંઢથી પકડીને ખેંચી લાવી.
* મીંઢોળ
Jain Education International
અવિભક્ત આત્માઓ * ૫૯
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
