Page Text
________________
જે નારી પે ! દાસીપદ ભલે પોતાનું હોય, રાણીપદ તો આ મહામના નારીને જ અરશે. ભભકભરી સુમંગલા જ ખરેખર કુમારની જીવનસખી થવાનું સામર્થ્ય ધરાવે છે. એના જેવો ત્યાગ, એના જેવી મહાનુભાવતા આ સંસારમાં ક્યાંય નહોતાં. અરે, સુમંગલા કેવી પ્રચંડ તેજભૂતિ, સાથે કેવી પ્રબળ પ્રેમમૂર્તિ ! જાણે વજ અને ફૂલ બંનેનાં તત્ત્વથી નિર્માયેલી મહાનારી !
“દેવી, તમે તો ઠોકરોનું ભાગ્ય લઈને આવેલી તુચ્છ રજને મસ્તક ચઢાવો છો !”
“રજ ખરી પણ સુવર્ણની. એનું તો ભાલમાં તિલક થાય; સેંથામાં સિંદૂરની જગાએ મુકાય. મારી સુનંદાને હું મસ્તક ચઢાવી નાચીશ.” - સુનંદા પાસે આનો જવાબ નહોતો. હૃદય અનુભવ કરી શકતું. જિદ્વા વર્ણવી શકતી નહોતી.
“સુમંગલા, દેવી !”
મેઘગર્જના જેવી વાણી સંભળાઈ. સખીઓ બધી બાજુમાં સરી શાન્ત ઊભી રહી ગઈ. સુમેરુ પર્વતનું કોઈ સુવર્ણરહ્યું શિખર માનવદેહ ધરીને આવતું હોય તેમ, સહુને પ્રિય વૃષભધ્વજ ચાલ્યા આવતા હતા. સુગંધિત કાળી નાગપાશ સમી કેશાવલિ સિંહની યાળ જેમ બે સ્કંધ પર પડી પડી રમતી હતી. ચંદ્રના જેવા શાન્ત લલાટની નીચે અણિયાળાં નયનોમાં અલક્ષ્ય જ્યોતિનું તેજ ભભૂકતું હતું.
સૂર્યના પ્રકાશ, ચંદ્રની જ્યોન્ઝા, નિહારિકાની સતેજતા – ન જાણે કયા કયા પરમાણુપિંડોમાંથી આ દેહ રચાયો હશે !
કુમારના મુખ પર મંદ મંદ અજેય સ્મિત હતું. વળેલી કમાનો સમાં ભવાં ભલભલાનાં શસ્ત્રો હેઠાં મુકાવે તેવાં પ્રચંડ હતાં. રમણીની કુમાશ અને યોદ્ધાની કઠોરતા બંનેનું જાણે ત્યાં મિશ્રણ હતું.
અરે, સહુનો વહાલો ઋષભ આવતો હતો. એની પાછળ રોહણાચળની ઊંડી કંદારાઓમાંથી આણેલું ઉત્તમ ગજરાજનું નાનું બચ્ચું ગેલ કરતું, સૂંઢ જેવા હસ્તમાં પોતાની નાની સૂંઢ ભેરવી મીઠી તાણાવાણ કરતું ચાલ્યું આવતું હતું.
અરે, સુમંગલા, તારે રમવા માટે આણેલો આ કરભક તો જો ? મારી સાથે પાણિપીડન કરે છે ! બડો તોફાની છે.”
* પાણીપીડન-હાથ ખેંચવે લગ્ન. પાણિગ્રહણ એટલે પણ લગ્ન.
અવિભક્ત આત્માઓ પ૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |