Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 74

“આવું રૂપ અને કોણ વશ ન થાય ? સખીઓ, સરયૂતીરની સ્ત્રીઓમાં કદી આવું રૂપ નીરખ્યું છે ? કુમારને તો હર્ષ થતાં શું થશે, પણ મને તો અત્યારે જ કંઈ કંઈ થઈ જાય છે.” વિદ્યુતરેખા જેવી સુમંગલા હેમપ્રતિમા જેવી સુનંદાને પાણીમાં ને પાણીમાં ભેટી પડી. સુનંદાના ભીના ગૌર કપોલપ્રદેશ પર એણે ધીરું બટકું પણ ભરી લીધું.
સુવર્ણ સ્વચ્છ થઈ રહ્યું હતું. થોડોઘણો મેલ દૂર થતાં એ પોતાની અપૂર્વ જ્યોતિથી પ્રકાશી રહ્યું.
સુમંગલા નાભિરાયની પુત્રી હતી; વૃષભધ્વજની સાથે જન્મેલી હતી, કુળવાસિની હતી; એટલે ભવ્ય, તેજસ્વી ને જાજરમાન દેખાતી. અને માણસ વંદી શકે, પ્રેમ કરવાની કોઈક જ હિંમત કેળવી શકે, એ ઉન્નત ગિરિશિખરી જેવી ગરિમાથી ભરેલી હતી. સહુ કોઈ ત્યાં પહોંચી શકે કે પ્રેમ મેળવી શકે તેમ નહોતું એની ભવ્યતાને દૂરથી વંદી શકે જરૂર !
એવી ભવ્ય સુમંગલા પાસે સુનંદા સુંદર ગિરિઝરણ જેવી લાગતી હતી. એમાં સહુ હોંશે હોંશે પાન કરે, હેતે સ્નાન કરે. માખી વિનાના મધપૂડા જેવો એનો દેહ હતો. આજ્ઞા કરવા કરતાં અર્પણમાં એ વધુ માનતી. એક દેવરાણી ભાસતી, બીજી રાજરાણી જેવી શોભતી.
—
અંગે અંગે કાન્તિના કોંટા પ્રગટાવી સુનંદાને સખીઓ વિલેપન કરવા લાગી; એની બંકી ગ્રીવા, રમણીય ભુજાના અગ્રભાગ, મનમોહક સ્તનાવલિ ને કોમળ કપોળ પર ચંદનરસથી પત્રવલ્લરી ચીતરી; પગ, હાથ, જાનુ, ખભા ને કેશ પર નવ શ્યામ તિલક કર્યાં; વિશાળ ભાલમાં ચંદનતિલક કર્યું.
સુમંગલા એક હાથીદાંતની નાની મંજૂષા ઉધાડી સુનંદાની આંખમાં કંઈક આંજી રહી. શમીવૃક્ષ અને પીંપળાનાં વૃક્ષોમાંથી બનાવેલ એ અંજન હતું. કુળવાસિની સ્ત્રીઓ કહેતી કે આ અંજનમાં વશીકરણ છે !
“બહેન આ ચાળા શા ?”’
“ઘેલી થઈ ગઈ છું. સુનંદા ! આવું રૂપ, આવી દેહશ્રી, આવું લાલિત્ય; અરે; તારાં અંગેઅંગ ચૂમી લેવાનું મન થાય છે !”
“અને દેવી ! તમારું ભુવનમોહન સૌંદર્ય તો નિહાળો. માનવીમન ભૂલું પડી જાય કે હું કોઈ દેવાંગના તો નીરખી નથી રહ્યો ને !'
“રહેવા દે. મારા રૂપને જાણું છું. અરે, પૂર્ણિમા, ઓ સખીઓ, હું બહાવરી બની ગઈ તેમ તમે પણ બધા શું બહાવરાં બની ગયાં છો ? કુમા૨
અવિભક્ત આત્માઓ : ૫૫