________________
“બહેન !” ગિરિકોકિલા જાણે ટહુકી.
“કોણ બહેન ”” ભાવનાના પ્રવાહમાં તણાઈ રહેલી સુમંગલાને આ નવા શબ્દે ચમકાવી. એ વાસ્તવિક ઘટનાની સપાટી પર આવીને ખડી થઈ ગઈ. એની આંખોમાં સિંહણનું તેજ ઝબક્યું. એની વિશાળ છાતી ગર્વથી વધુ વિશાળ બની.
“કોણ બહેન ” સુમંગલાએ જોરથી પૂછ્યું, “ક્યાંથી આ નવું સગપણ આવ્યું ’
“સુમંગલાબહેન, કુમાર કહે છે, કે તમે બહેન છો. તમે મોટાં, તમે પૂજનીય, હું નાની, તમારી સેવા કરવાની અધિકારિણી !’” શબ્દોમાં મધુ ક૨તાં પણ વિશેષ માધુર્ય હતું. પણ એવા માધુર્યથી સુમંગલા ઠગાવા તૈયાર નહોતી. બે-ચાર સુંવાળા શબ્દો પાછળ કોઈ પોતાના જીવનને લૂંટાવી દે ખરું ?
“સુનંદા ! સાંભળી લે. આ સંસારમાં એક જ કાયદો છે : એક પુરુષ ને એક જ જીવનસખી. આ જંગલના વાઘને પણ એક જ વાઘણ હોય છે. બીજી કોઈ એ સ્થાન લેવા આવે તો, જાણે છે, શું કરે ? ફરીથી કાન ખોલીને સાંભળી લે કે હું તારી બહેન કે બીજી કોઈ નથી. આ સંસારમાં માત-પિતા ને પતિપત્ની સિવાય બીજું કોઈ સગપણ નથી.”
સુનંદા વીજળીના ચમકારા સામે વાદળનું પાણી બનીને બોલી : ‘કુમાર સ્વપ્નદષ્ટા છે, ભલે લોહીતરસ્યા વાઘને વાઘણ એક જ હોય, પણ વનના રાજા ગજરાજને તો અનેક ગજગામિનીઓ હોય છે. એમણે નવાં સગપણ શોધી કેવળ મને જ નહીં, અમારાં મેરુવાસી યુગલિકોને પણ અપનાવ્યાં છે.” સુમંગલા ક્ષણભર આનો જવાબ આપી શકી નહીં; એ એકીટશે નીરખી
રહી.
“સુનંદા, તારો ચહેરો લોભામણો છે. તારા શબ્દ લલચાવનારા છે. ઓ જાદુગરણી, મારા જીવનને તું અરણ્ય સમું સૂકું ને શબ જેવું નિશ્ચેતન બનાવે તે પહેલાં અહીંથી જલદી ચાલી જા ! ચાલી જા ! દૂર દૂર ચાલી જા ! મારો કુમાર ન જુએ તેટલે દૂર ચાલી જા !’’
“બહેન, પાછા ફરવાનો માર્ગ બંધ કરીને આવી છું. સ્થાન આપશો તો ચરણમાં પડી રહીશ; તિરસ્કાર કરશો તો પેલી સુકાયેલી વેલની જેમ ધીરે ધીરે માટીમાં મળી જઈશ.”
“ગમે ત્યાં જઈને પડી રહે
માટીમાં મળી જા કે પહાડમાં દટાઈ
૫૦ * ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org