________________
“આશ્ચર્ય છે કે એ આટલા દિવસ કેમ જીવી હશે ?''
“કહે છે, કે હવે એવો કપરો કાળ આવશે, કે જ્યારે બધાં એકલવાયાં બની જશે; સાથી શોધવા દૂર દૂરની સફરો ખેડવી પડશે.'
“અરે, તું તે કેવો ગાંડો માણસ છે ! કહેનાર તો દીવાનો, પણ સાંભળનાર પણ દીવાનો ? જ્યાં માતાના પેટમાંથી જ બે સાથે જન્મે, કુદરત જ બંનેને એક લોહી ને એક પ્રાણમાંથી જ સર્જે, પછી વળી સાથી શોધવાનો કેવો ? એક-બીજાં માટે તો કુદરત બેલડાં જન્માવે છે."
“પણ હવે તો બેલડાં જ નહીં જન્મે !'' નાભિદેવ કુળકરના એક કુટુંબી સભ્યે પોતાની વિદ્વત્તાની છાપ બેસાડવા ધડાકો કર્યો.
“હા ! હા ! હા ! અરે ગાંડો, રે ગાંડો !' બધાએ બોલનાર સભ્યને મૂર્ખા બનાવી દીધો, ને સહુ ટીખળ કરતાં એની પાછળ પડ્યાં.
“અલ્યા, હવે આ ભાયડો છોકરાં ણશે. કહે છે કે બેલડાં જન્મશે જ નહીં; એકાકી પુરુષ જ પેદા થશે, ને પુરુષ પ્રજા ઉત્પન્ન કરશે. અરે, પકડો આ છોકરાં જણનાર ભાયડાને !”’
આ નવી વિગતને કોઈ શાંતિથી ચર્ચવા તૈયાર ન હતા. ગાંડો ઠરેલો પેલો સભ્ય બધાથી પીછો છોડાવવા પેલા નવા ટોળામાં ઘૂસી ગયો. હંસોના ટોળામાં આવેલા મયૂર જેવો પેલો કુળવાસી જુદો તરી આવવા લાગ્યો. “ભાઈ, તમે ક્યાં વસો છો ?”’
“નાભિદેવ કુળક૨ની સીમામાં.'
“અમારે નાભિદેવ કુળકરના આવાસે જવું છે. કૃપા કરીને માર્ગ બતાવશો ?”’
“ચાલો, ચાલો, સરયૂના દક્ષિણ પ્રાંતમાં પેલી માધવીલતાની કુંજો આવેલી છે, ત્યાં જ નાભિદેવ વસે છે. અરે, આ એમના ગંધહસ્તી પવિત્ર દૂર્વા ચરે, ને પણે રાતા આસોપાલવની ઘટાઓ દેખાય ત્યાં એમનો આવાસ છે. આ ચમરી ગાય ત્યાં જ જાય છે, મહાનુભાવો !''
ચમરી ગાયની પાછળ પાછળ આ જૂથ નાભિદેવના આવાસે પહોંચ્યું. નાભિદેવ ચંપાના ઉદ્યાનમાં એક લતાકુંજમાં બેઠા બેઠા વનશ્રી નીરખી રહ્યા હતા, ને કુળવાસીઓએ સરિતા, સાગર ને ગિરિકંદરાઓમાંથી આણેલાં ભાતભાતનાં પથ્થરો, મણિઓ, રત્નો ને ઔષધિઓને કુશળ નિષ્ણાતની છટાથી પારખી રહ્યા હતા.
સુનંદાએ નીરખેલી અયોધ્યા * ૩૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org