Page Text
________________
ફળમાંનું અમૃત આરોગવા લાગ્યા. કેટલાકોએ જોતજોતામાં પગ પાસેની જમીનમાં ઊંડો ખાડો કરી નાખ્યો.
અમૃતજળ એમાં ઊભરાયાં.
તૃપ્ત થયેલાં તૃષાતુરો હર્ષાવેશમાં ગજરાજની આસપાસ વીંટળાઈ નૃત્ય કરવા લાગ્યાં. એ નૃત્યમાં સ્વાતંત્ર્ય મેળવ્યાનો, સભાનતાનો, સ્વાશ્રયનો જુસ્સો હતો.
અચાનક કંઈક સંકેત થયો. હવામાં સંદેશ આવ્યો. ગાતાંનાચતાં યુગલિકો શાન્ત થઈ ઊભાં રહી ગયાં.
દૂર દૂર વનકંદરામાંથી એક સુંદર કિશો૨ી ધીરે ધીરે ચાલી આવતી દેખાઈ. એની પાછળ વૃદ્ધ યુગલિકો ચાલતાં હતાં.
યુવાનનાં વિશાળ નયનો એ સુંદરી પર મંડાયાં. એ સુંદરીનાં નયનો પણ યુવાનની દેહયષ્ટિ પર સ્થિર થઈ ગયાં હતાં. યુવાનને પીઠ પર લઈને ઊભેલો ગંધહસ્તી પણ પોતાનો સ્વામી વધુ સુંદર કે પેલી શ્યામવર્ણી સુંદરી વધુ સુંદર, એ વિચારમાં અસ્થિર બની પોતાની સૂંઢ આમતેમ હલાવી રહ્યો હતો. એની ઝીણી આંખો વધુ ઝીણી બનતી જતી હતી.
રજનીગંધથી ભર્યાં વનોમાં કમળ૨૪ લઈને વાયુ વાતો હતો. દૂર્વાનાં વિશાળ મેદાનો પર મયૂર કેકા કરી રહ્યા હતા. પરમાણુ પ્રેમની કોઈ સૃષ્ટિ રચી રહ્યા હતા.
“સ્વામી, દેવોનો રાજા જેમ ઇંદ્ર તેમ અમ માનવોના રાજા તમે ! તમે અમારા માર્ગદર્શક ! તમે અમારા જીવનદાતા ! બોલો, જય હો સ્વામીનો !” યુગલિકો અત્યાર સુધીમાં આ યુવાનનું નામ પૂછી શક્યા નહોતા. એ સંસારમાં નામનો મહિમા કોઈ રાખતું નહીં. આ તો આપણા સ્વામી ! આપણા ઇંદ્ર !
આપણા રાજા !
અચાનક તેમની દૃષ્ટિ હાથીના હોદ્દા પર ફરફરી રહેલી ધ્વજા ઉપર ગઈ. એ ધ્વજામાં વૃષભનું ચિહ્ન હતું : મળી ગયું, લાધી ગયું, સ્વામીનું નામ સાંપડી ગયું. યુગલિકોએ પોકાર કર્યો.
જય હો વૃષભધ્વજનો !'’
ગગનભેદતા પ્રચંડ નાદ ઊઠવા લાગ્યા. ઝરણાંઓ એમાં સાદ પૂરતાં હતાં. પંખી એમાં સૂર પૂરતાં હતાં. ગિરિકંદરાઓ એમાં પ્રતિસૂર પૂરતી હતી. “જિજીવિષે પ્રજાને જિવાડનાર વૃષભધ્વજનો જય હો !''
૨૨ * ભગવાનઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |