Page Text
________________
રાજગૃહમાં પણ આ વખતે વહેલી સવારથી તૈયારીઓ થઈ રહી હતી. ગઈ કાલે કુળની અનેક સુંદરીઓએ એકત્ર થઈને કુમાર બાહુબલી પાસેથી વચન લીધું છે, કે ઉત્સવને દિવસે એ પોતાની વીણા વગાડશે, ને સ્ત્રીવૃંદ નૃત્ય કરશે.
“સખીઓ, મેં વીણા વગાડવી બંધ કરી છે,” બાહુબલી એના ઘાટીલા મુખને જરા ગંભીર બનાવતો કહેતો.
કાં ?” એ બજાવું છું ને માતા સુનંદા મને યાદ આવે છે.”
“તો શું કોઈની માતા નહીં મરતી હોય ?” એક સ્ત્રીએ નેત્રકટાક્ષ કરતાં કહ્યું, ને માતા મરી ગયે માણસ જીવતો પણ નહીં હોય ? વળી જીવતો માણસ શું કદી દિલ પણ બહેલાવતો નહીં હોય ?”
બાહુબલી પાસે કંઈ જવાબ નહોતો. એ પેલા તોફાની ટોળાથી છૂટવા મથતો : “કહો તો હાથી સાથે મારું યુદ્ધ બતાવું, કહો તો મલ્લયુદ્ધ કરું, કહો તો જલયુદ્ધ કરીએ; પણ આ રહેવા દો.”
“નહીં ચાલે, નહીં ચાલે, ખુદ પૃથ્વીનાથ પધારવાના છે.”
“વારુ, જાઓ, તમે જીત્યાં, હું હાર્યો. તમારી વાત કબૂલ. તમે કહેશો ત્યારે વીણા બજાવીશ. ડર માત્ર એટલો છે કે હૈયું તો ભારે છે જ, ને એ કારણે એ બિચારો વાંસનો ટુકડો કદાચ ભારે ભારે બની ન જાય.”
ભલે, ભલે ! બાહુબલી, તું તારે બજાવજે, અમે સામે ઊભી હઈશું, નૃત્ય કરતી હઈશું, ને મજાલ છે કે તારા સ્વરો ભારે બને ?”
“ભલે ત્યારે.”
ઉત્સવધેલું સ્ત્રીવૃંદ ત્યાંથી આગળ વધ્યું. વૃષભશ્રીના આવાસે ગયું. વૃષભશ્રીએ પુંડરીકને અભુત રીતે શણગાર્યો હતો. એના વાળમાં લટે લટે જુદી જુદી જાતનાં મોતી ગૂંચ્યાં હતા; દેહ પર કેસર-કસ્તુરીનો લેપ કરી સુંદર ચિતરામણ કર્યા હતાં. એના કપોલ પર કુમકુમની લાલાશ છાંટી હતી. તે હવે તેને રમવા સુંદર કંદુક બનાવી રહી હતી. કંદુકમાં રંગબેરંગી પુષ્પો લાવવા આજ્ઞા કરી રહી હતી.
અર્ધસ્નાત ભરત આ પુત્રઘેલી સ્ત્રીને માગ્યાં ફૂલ આપતો આપતો વિનવી રહ્યો હતો :
“અરે ઋષભશ્રી, લાવને હું કંદુક ગૂંથી દઉં. તું ઊભી થા, સ્નાન કર, ૨૪૪ ભગવાન ઋષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |