Bhagavana Rushabhdeva

SR No.: 004519
Original Sutra Author: N/A
Author: Jaybhikkhu
Publisher: Jaybhikkhu Sahitya Trust
Publication Year: 2008
Total Pages: 330
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & History
File Size: 14 MB

Page 264

વિલેપન કર, શૃંગાર કર, વખત થતો આવે છે. તારી વેણી પણ ગૂંથવાની બાકી છે.”
અને તમારી વેણી ? ઋષભશ્રીએ ભરતના કેશ સામે જોયું, ને આશ્ચર્યથી બૂમ પાડીને કહ્યું, અરે આ શું ? વેણી જ કાપી નાખી ?”
“કાપી ન નાખું તો શું કરું ? તને કયે દિવસે ગૂંથવાની ફુરસદ છે ?'
“મારા કારણે કાપી નાંખી ? ઋષભશ્રી ઢીલી થઈ ગઈ. વેણીના અલ્પત્વથી ભરત સારો લાગતો હતો કે વરવો, તેનો કંઈ નિર્ણય એ ન કરી શકી. “ભરત, તું જુએ છે, કે પુંડરીકમાંથી હું કયાં નવરી પડું છું? આપણે તો ઓછુંવધતું વેઠી શકીએ, પણ આ ફૂલ...”
“દુઃખ ન કરતી, વૃષભશ્રી ! મારે વન-જંગલોનો વારંવાર પ્રવાસ કરવો પડતો હોવાથી, ત્યાં કદી વેણી ગૂંથાય, કદી ન ગૂંથાય, એને કારણે અલ્પકેશ કર્યો છે. પણ લાવ, તારી વેણી ગૂંથીને આ નવજ્યોસ્નાનાં ફૂલ એમાં ગૂંથી દઉં.”
અરે, આપણે વળી એ બધું શું ? પુંડરીક માટે એક સુંદર યષ્ટિકા પણ ફૂલે ગૂંથીને તૈયાર કરવી પડશે ને !”
પુત્ર, પુત્ર ને પુત્ર ! ભરત થાક્યો. એને આ સ્ત્રીથી કંટાળો આવ્યો : પુત્રવાત્સલ્ય તો પોતાનેય ક્યાં નહોતું? પણ આ ઘેલીના વાત્સલ્યને તો છેડો જ નહોતો. એટલામાં તો શોરબકોર કરતું ટોળું આવી પહોંચ્યું.
એક નવયૌવનાએ ભરતનો હાથ પકડી કહ્યું : “ભરત, તારે આજે નૃત્ય કરવું પડશે, બાહુબલી વીણા વાશે.” “મારી ક્યાં ના છે ? પણ અમે તો હજી તેયાર પણ નથી થયાં.”
“અરે ઋષભશ્રી, તેં હજી સ્નાન નથી કર્યું ? ભરત, જા તું તૈયાર થા. ઋષભશ્રીને લઈને અમે આવીએ છીએ.”
ભરતને એ જ જોઈતું હતું. એ તરત ત્યાંથી સરકી ગયો. થોડે દૂર જતાં સુંદરી આવતી સામે મળી. એણે વસંતને યોગ્ય કસુંબી વેશ સજ્યો હતો, ગળામાં પંચવર્ણ પુષ્પોની માળ પહેરી હતી, કાળી ને ભભકભરેલી આંખોમાં કાજળ આંજ્યું હતું ને કેળના થંભ જેવા કોમળ હાથોમાં બે વલય પહેર્યા હતાં. એના કિસલય જેવા બે ઓષ્ઠ જ્યાં હંમેશાં હાસ્યગંધ ફુરતું રહેતું, ત્યાં આજે કાંઈક સ્કૂલતા દેખાતી હતી. અરે સુંદરી, આ તારા ઓષ્ઠને શું થયું ?”
વસંતોત્સવમાં વૈરાગ્ય ૨૪૫