Page Text
________________
“ચાલ તેમાં.”
“ના, મને તો ધોળે દિવસ અહીં જ ડર લાગે છે, તો ત્યાં તો ભેંકાર છે. હું નહીં આવું.”
અરે, ભલભલા હાથી સાથે ખેલનારી અહીં ડરી ગઈ ? પણ મારી યોજના જ એવી છે. દર્શનમાત્રથી ભલભલાના મોતિયા મરી જાય ! એક વાર આ જોઈ લે તો વાઘ પણ બકરી થઈ જાય. પણ તારે ડરવાની જરૂર નથી. આ મારું મણિરત્ન માથે બાંધી લે. તારો માર્ગ પ્રકાશમય બની જશે.”
અને તું ?' ' “મને તો અંધારે ચાલવાની આદત પડી ગઈ છે.”
સુંદરીની સુઘટિત કેશાવલી ઉપર ભરતે મણિરત્ન બાંધી દીધો. ચંદ્રમાંથી જ્યોન્ઝા ઝરે એમ આજુબાજુ પ્રકાશ વેરાઈ ગયો. સુંદરીનું રૂપાળું ગૌર મોં આ પ્રકાશને પામીને ઓર રૂપાળું બની ગયું. ભરત તિરછી આંખે એ સૌદર્યસુધા પી રહ્યો. | ગુફાનું મોં અતિ સાંકડું હતું, ને વિચિત્ર પ્રકારની ગંધ નાકને ગૂંગળાવતી હતી. સુંદરીનો હાથ પકડી ભરત આગળ વધ્યો. હવે ધીરે ધીરે પહોળો માર્ગ આવતો હતો. ને થોડે દૂર જતાં વિસ્તર્ણ જગા આવી. કેટલાય માણસો ત્યાં કંઈ કામ કરી રહ્યા હતા. એમના દેહ પરથી પરસેવાના રેગડા ઊતરતા હતા. ભરતને જોઈ તેઓ દૂર ખસીને ઊભા રહ્યા.
સ્થળની વચ્ચોવચ્ચ ચમકતા સૂર્ય જેવું કંઈક પડ્યું હતું. એનો ઝળહળાટ આંખને આંજી નાખતો હતો. વચ્ચે સૂર્યના જેવો ગોળ આકાર હતો, ને એની ચારે તરફ સૂર્યનાં કિરણ જેવા મોટા આરા હતા. ભરતે બતાવેલી કપાણ કરતાં તે અતિ તીક્ષ્ણ હતા. ચારે તરફ લોહીના આછા છાંટા ઊડેલા જોવાતા હતા.
“ભરત, ચાલ પાછા વળીએ, મારે હવે આ જોવું નથી.”
“ડરીશ નહીં, સુંદરી ! તને કોઈ પણ હાનિ પહોંચાડી શકશે નહીં. જે અવિજેયપણાની તેં વાત કરી, એનું સાચું મૂળ અહીં છે. આ મારું ચક્રરત્ન છે. સહસ ખડ્ઝ કે કૃપાણને ભુલાવે તેવો એનો એક આરો છે. કોઈ પ્રચંડ શત્રુને હણવા માટે એ કદી નિષ્ફળ ન જાય તેવું સાધન છે. જે શત્રુને સાંધી એને છોડ્યું હોય, એ શત્રુનો નાશ કર્યો જ એ જપે. વચ્ચે મોટી સેનાની સેના હોય તો વઢાઈ જાય, દુર્ગ હોય તો ભેદાઈ જાય, પહાડ હોય તો કતરાઈ જાય, અને વળી કાર્યસિદ્ધિ કરી પાછું ચાલ્યું આવે.”
ભરતની આયુધશાળા ૨૩૯
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |