Page Text
________________
જેટલું ભયંકર – તેટલું સુંદર. આમ આવ, સુંદરી ! તારી સુંદર કટિ પર એને બાંધી દઉં. તારી નાની સખીની જેમ એ પડ્યું રહેશે.” ભરતે સુંદરીની સિંહ.કટિ પર હોંશે હોંશે ખગ બાંધી દીધું.
લીંબુની ફાડો જેવાં સુંદરીનાં નયનોમાં આશ્ચર્ય પ્રસરી રહ્યું. એ મનોમન ભરતને વશ થઈ હતી. ભરત એને સ્વાધીન ને આશ્ચર્યવિમુગ્ધ બનતી જોઈ પોરસમાં આવતો હતો.
“એ લઈને સુંદરી, વનેવન ઘૂમ્યા કર ! ન વાઘનો, ન હાથીનો કે ન વન-માનવનો ડર ! ખભે આ તામ્રવંત તીરનું ભાતું, કેડે આ કુપાણ, ખભે ધનુષ્ય ને ભેટમાં આ નાની શી છૂરિકા ! કોની મજાલ છે કે આંખ ઉઠાવીને તારી સામે જુએ ? એટલાં શસ્ત્રના બળે જ્યાં જાય, ત્યાં તારું સામ્રાજ્ય જન્મે, સહુ બીતાં બીતાં રહે, તારી આજ્ઞા માનવા તત્પર રહે.”
“ભરત, એક રીતે આ વસ્તુઓ બહુ સારી પણ નહીં. આપણા હાથમાં હોય ત્યાં સુધી તો ઠીક, પણ એ જ પારકાના હાથમાં જાય તો આપણે તો આવી બન્યું ને ?” સુંદરીએ ચિંતા વ્યકત કરી.
શાબાશ, સુંદરી ! ખરો પ્રશ્ન ઉઠાવ્યો. હું આવી જ સહચરી માગું છું. તારી વાત સાચી છે, પણ એનોય માર્ગ શોધી રાખ્યો છે. ઊભી રહે, હું પળવારમાં આવું છું.”
ભરત પાસેના ખંડમાં ચાલ્યો ગયો ને થોડી વારમાં એ આવ્યો. ત્યારે એના મસ્તક પર, કાન પર, ડોક પર ને છાતી પર કંઈ વિચિત્ર વસ્તુઓ હતી.
“સુંદરી, હવે તીર લે, ખગ ખેંચ કે ભાલો ઉઠાવ. ઇચ્છા થાય તે શસ્ત્ર હાથમાં લે, અને મારા પર હુમલો કર.”
એ મારાથી ન બને.” નિરર્થક ડરે છે, મને લાકડીના ઘાથીય ઓછી ઈજા થશે.” “એમ કેમ ?”
જો, આ મુગટ છે, એ સોના કે રૂપાનો નથી, પણ મારી નવી ધાતુનો છે. એના પર કોઈ શસ્ત્ર કામ ન કરી શકે. આ કાનનાં કુંડળ છે, એનાથી કંઠપર્યત કોઈ શસ્ત્ર કામ ન કરી શકે–ને છાતી પર આ કવચ છે; તીર, ભાલું કે કૃપાણ-કટારી એને ભેદી ન શકે.'
“આ તો વિષ વિષને નિવારે એવું થયું,” સુંદરીના પરવાળા–શા ઓષ્ઠ પર હાસ્ય ઝળકી ઊઠ્યું. ૨૩૬ ભગવાન 28ષભદેવ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 004519 |
| Book Title | Bhagavana Rushabhdeva |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jaybhikkhu |
| Publisher | Jaybhikkhu Sahitya Trust |
| Publication Year | 2008 |
| Total Pages | 330 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati & History |
| File Size | 14 MB |